حدود 20 سال پیش قانونی منع استفاده از تجهیزات ماهواره در ایران تصویب شد و مهلت جمع آوری این تجهیزات نیز یک ماه تعیین شد. اما تصاویر زیر نشان می دهد که نه یک ماه بلکه تا صد سال دیگر هم اگر بخواهیم با این مقوله به شیوه کنونی برخورد کنیم همان آش و همان کاسه است:

البته فکر نکنید که این وضع تنها در شهرها و مال ثروتمندان جامعه است نه:

نیروی انتظامی که مجری قانون است و معذور:

اما خداییش اسباب خنده و تمسخر دیگران و خودمان را فراهم می کنیم.

تعارف را کنار بگذاریم؛ این قانون، میلیون ها ایرانی را «مجرم» و «مستحق مجازات» می شمارد و در عین حال، توان مجازات این همه «مجرم خودساخته» را هم ندارد. نتیجه نیز بی ارزش شدن قانون و ایجاد فاصله بین مردم و حاکمیت است. تنها راه عاقلانه ، لغو این قانون غیرقابل اجرا و آموزش عمومی درباره اصول به کارگیری صحیح ماهواره، مانند چگونگی ایجاد محدودیت برای دسترسی فرزندان به برخی شبکه ها و نیز ایجاد اعتماد عمومی در جامعه برای ناکارآمدسازی تبلیغات سیاسی ضد نظام، راه اندازی شبکه های خصوصی و نهایتاً عمل به توصیه تکراری ارتقای سطح تولیدات تلویزیونی داخلی است و الّا اگر قرار بود اتفاقی با ممنوعیت و بگیر و ببند و عملیات راپلی و تانکی بیفتد، در این 19 سال رخ می داد.