جریان ملاقات فرح پهلوی با آیت الله خوئی

رژیم شاه در اواخر حیات خود که نفس های آخر را می کشید و قاعدتاً برای نجات تاج و تخت از هیچ تلاش و کوششی دریغ نمی کرد، دست به یک عوام فریبی دیگری زد. در 28 آبان 1357ش فرح پهلوی(همسرشاه، ملکه ایران) را راهی عراق، دشمن و رقیب دیرینه ایران کرد تا ضمن دیدار با صدام حسین- نایب رئیس شورای عالی انقلاب عراق - با آیت الله خوئی، یکی از مراجع طراز اول جهان تشیع نیز ملاقات کرده و برای رژیم در حال سقوط شاه کسب وجه نماید و چهره ای مذهبی به حکومت نیم بند پهلوی دهد.

نخست، فرح با صدام ملاقات کرد. در این دیدار صدام درباره امام اظهار داشت: «او فرد لجوجی است و به نظر می رسد قانع ساختن او دشوار باشد.» وی درباره خروج و هجرت امام از عراق نیز اظهار کرد: «عراق را لانه ای برای خمینی که با سیاست ایران به مبارزه بپردازد، قرار نمی دهیم و این سیاست را آشکارا برای خمینی توضیح دادیم.» در ادامه گفت؛ «ما هرگز به یک مرد دین(روحانی) اجازه نمی دهیم که جای مرد دولت و سیاست را بگیرد.»

فرح پهلوی علاوه بر دیدار با مسؤولان رژیم بعث عراق، در این روز (28 آبان 57) که مقارن با روز عید غدیر هم بود، به دیدار مرجع بزرگ تقلید؛ آیت الله خوئی رفت. با اینکه آیت الله خوئی نسبت به حوادث ایران و نحوه برخورد رژیم با مردم اعتراض کرده و تذکر می دهند، اما رژیم بلافاصله، از آن استفاده تبلیغاتی کرده و در صدد کسب وجه برای خود و سلطنت برآمد.

در اصل رژیم شاه در مقطعی از دوران اقامت امام در فرانسه، برای کسب مشروعیت خود در راه مقابله با استدلال امام دایر بر ضدیت رژیم با دین و روحانیت، و به منظور ایجاد اختلاف و تفرقه و گسترش آن در میان قشرهای مختلف مردم مسلمان ایران و بویژه چهره های شاخص روحانی، با سفر فرح به نجف و ملاقات با آیت الله خوئی به یک اقدام تاکتیکی دست زد لکن از این کار سودی نکرد، چراکه آیت الله خوئی به وسیله نمایندگان خود در نقاط مختلف ایران از وسعت حرکتهای انقلابی اطلاع داشت و می دانست که حمایت علنی از رژیم بیشتر به تضعیف موقعیت و اعتبار خود وی خواهد انجامید، لذا ملاقات انجام شد، اما از حمایت علنی و مستقیم از رژیم شاه پرهیز کرد.

ساواک پس از این دیدار در سند شماره 12403/21ه آورده است: به دنبال انتشار خبر مسافرت علیاحضرت شهبانو و ملاقات با آیت الله خوئی،... با توجه به اینکه از قول روح الله خمینی نقل شده که هرکس با مقامات عالیه و دولتی ایران ارتباط برقرار نماید، در صف مخالفین او به شمار خواهد آمد، اظهار نظر می شود که مگر خمینی می تواند با مرجعی مثل خوئی هم مخالفت نماید... در ضمن از طرف بعضی از طرفداران خمینی از چنین ملاقاتی اظهار نگرانی شده است.

همچنین بر اساس سند 12453/21ه تعدادی از طلاب از اخذ شهریه آقای خوئی خوداری و آن را موکول به صدور اعلامیه و توضیحات ایشان کردند.