حدیثی از رسول مکرم اسلام(ص) نقل است که فرموده: «نِعْمَتَانِ مَکْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَالْعَافِیَةُ (بحارالأنوارج 78، ص170) - دو نعمت است که قدر آن دانسته نمی شود؛ یکی امنیت و دیگری عافیت».

بی شک همه می دانیم که امنیت به شقوق مختلف تقسیم شده؛ مانند:

الف) امنیت فردی: که شامل امنیت روانی، شغلی، خانوادگی و... می شود.

ب) امنیت اجتماعی: امنیت ملی، اقتصادی، فرهنگی و... از زیرمجموعه های امنیت اجتماعی است.

پ) امنیت جغرافیایی (محلی، شهری وکشوری)

    مدتی است که درپی حضور ایران درعراق و سوریه، موضوع امنیت به یک بحث داغ تبدیل شده و همه ی رسانه های همسو برآنند تا این حضور را به مسأله ی امنیت داخلی گره بزنند. این که آیا ما برای تأمین امنیت خود نیاز به حضور بیرونی داریم یا نه، باید متخصصان امر بررسی نمایند، اما به نظر می رسد نباید برای توجیه کار، بحث کسترده ی امنیت را فقط به امنیت جغرافیایی و امنیت مرزها محدود کرد و از آن بهره برداری سیاسی نمود. در این مورد بهتر است به موارد زیر بادقت و حساسیت توجه شود:

- آمار بالای انواع سرقت ها به شکل مسلحانه وغیر مسلحانه، از آفتابه دزدی تا زدن بانک وطلافروشی - حتی- در پایتخت.

- زورگیری

- تجاوز وکشتن دختربچه های بیگناه.

- اسیدپاشی

- آماربسیار بالای طلاق

- آمار بالای خودکشی

- نبود سرمایه گذاری داخلی و خارجی

- ورشکستگی پی درپی بنگاه های اقتصادی کوچک و بزرگ

- بالا بودن آمار مشکلات روانی

- پایین بودن شاخص رضایت وشادی

- نبود استخدام و اضطراب و بلاتکلیفی کسانی که پس از مدت ها بیکاری و باسختی به کاری مشغول می شوند.

- آمار بالای عوض کردن شغل و پیشه

- ناامنی و بی سروسامانی درکشت محصولات کشاورزی

- بسیاری از خانم ها از ترس مزاحمت بعضی خود روسوارها جرأت ایستادن درکنار خیابان را ندارند.

- خانم های مجرد، یک جفت کفش مردانه جلو در ورودی منزل می گذارد تا از گزند بعضی همسایه ها درامان باشد.

    این ها و ده ها مورد دیگر، همه در ذیل مفهوم «امنیت» تعریف می شوند. به راستی ما برای تأمین هرکدام از شقوق امنیت چه قدر اولویت بندی، برنامه ریزی وهزینه کرده ایم؟

(30/7/96)