ضمن تشکرازبرادرارجمندم جناب آقای حسینی الست درطرح مباحث قرآنی، قبل ازهرچیز باید معروض دارم که بنده درمقامی نبوده ونخواهم بودکه درخصوص مباحث قرآنی اظهارنظر کنم، آنهم درخصوص تفسیری که یک مفسرنوشته ومفسری که مرحوم شده ونمی تواند جوابگو باشد واگر هم درقیدحیات بودند، دروبلاگی محدودجواب فردی چون مرا دادن تضییع وقت برای ایشان بود، اما هیچکدام دلیل نمی شود که بنده نظرات هرچندناقص خودرا طرح ننمایم زیرا روی سخن بادوست عزیزم جناب آقای حسینی است که فعلا بانی تفکری میباشند که استدلالش رااز آن مرحوم (خداوندروحش راقرین رحمت وباانبیاءوصلحامحشورفرماید) به امانت گرفته  .

آیاتی که مرحوم آیت الله صادقی درمبحث خودبه عنوان دلیل ذکرفرموده مثل آیه 36سوره اسراء "هرگزپیروی نکنید ازآنچه به آن علم ندارید" ویا مثالی که به زعم ایشان، بنده درآن مناقشه کرده ام هیچکدام نمی تواند شاهد مثال بحث مرحوم صادقی باشد، که هرکسی می تواند به سادگی برداشت مطلوب خودرا ازآن به نماید وحتی با مثال ایشان می توان برعلیه دلیل شان استدلال کرد، نه مناقشه .

درمطلب خود استاد ازعلمای اسلامی نقد می نمایند(البته درمطلب بریده شده مورد اشاره نه نامی ازآنها ذکرشده ونه مشربشان ونه عین کلام آنها) که این علماء معتقدند " ازبعضی موضوعات درقرآن نمی توان برداشت ویا استناد یقینی نمود(ظنی الدلاله) وباید برای برداشت وفهم آنها ازسنت وروایات استفاده نمود" که ایشان آن علمای گمنام را به بادنقد می گیرند که پس آنها قرآن را قطعی السند نمی دانندولی احادیث راسندی قطعی دانسته، وپس دروحیانی بودن قرآن شک دارندوآنراکتابی کامل که می تواند همه انسان هارا هدایت کند نمی پذیرندوبه دنبال این استدلال به خوداجازه می دهندکه تاسرحدارتدادشان پیش بروند .

سخن این عالمان که آدرسی ازآنها نداریم، اگرچنین سخنی گفته باشند که فهم ازقرآن  باتوجه به علم ناقص بشردرمواردی  قطعی الدلیل نیست وباید برای دریافت حقیقت قرآن به سنت واحادیث قطعی السند روی آورد،سخنی عالمانه ومنطقی بوده که تاریخ اختلافات درفهم وبرداشت ازقرآن دلیل خدشه ناپذیر این مدعاست، ویکی ازکارهای عالمان تفسیر چون استادصادقی نیزپژوهش وبرسی درخصوص شناخت ومعرفی سنت واحادیث قطی السند می باشد، نه پاک کردن صورت مسئله ای که به گواه تاریخ همواره بوده وخواهد بود، واین سخن هرگز موید ادعای جناب صادقی نیست که آنها قرآن راقطعی السند نمیدانند ویا آنها سردرد راانکار نموده اند،بلکه برای قرآن دربعضی موضوعات فهم قطعی وواحدی (قطعی الدلاله) قائل نیستند. آیاتی ازقرآن که ازمحکمات بوده خودقطعی السند وقطعی الدلاله هستند مثل "وهذالبلدالامین ..." که درآیات دیگرتفسیر شده، واماآیاتی که که متشابه هستند، قطعی السندوظنی الدلاله  بوده "مثل مفاهیمی چون عرش وکرسی ویدالله ..،که برای تفسیر وتاویل این آیات می توان ازسنت واحادیث وحتی علوم بشری قطعی السند بهره مندگردید .

امام علی(ع) فرمود :قرآن ظاهری دارد که زیبا وباطنی که عمیق است .

قرآن کریم چون اقیانوس بی کرانیست، همانگونه که برای شنا کردن درآن وشستشوی تن نیازمندمهارت شناکردنیم، برای ورودبه این سطح قرآن نیزمستلزم تسلط برعلم صرف ونحو می باشیم، وهمانطور که برای صیدماهی درلایه میانی چون ماهیگیری نیاز به مهارت صیدوتوروطعمه ... داریم، نیازمنددانستن علم تفسیر وتاویل خواهیم بود، وآنگونه که یافتن مرجان ومرواریدعمق دریا، غواصی ماهر وبلدرامی طلبد، برای درک حقیقت قرآن ورسیدن به نجات ورستگاری (صراط الذین انعمت ...) نیز انسانی شایسته که راه های آسمان رانیز چون زمین بشناسد واززندان تن رهاشده باشدتامصباح راه شود، واین ها افرادی نیستند جز متقین، آنان که امیر سخن حضرت علی(ع) دراوصافشان درنهج البلاغه پرده ازمفهوم تقوی ومتقین مورد نظر قرآن برداشته وآنچنان وصفی گه گویی کسی را یارای اتصاف به این اوصاف نیست جزخودوفرزندان معصومش .

قرآن کتابی است که همه مردم ازعالم ودانشمند گرفته تاغیرکارشناس می تواننددرحدفهم خوداز آن توشه ای برگیرند اما کسانی می توانند بیشتر به حقیقت قرآن نزدیک شوندوهدایت یابند که :

1- قلوبشان آماده باران رحمت الهی بوده ومنزلگاه شیطان نباشد(ذالک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین) .

 2- متصل به سرچشمه وحی  ورسالت باشند، ویاحتی المقدورتشنگان خودراازجوی آب آن چشمه سیراب سازند (که بنده در مطلب دوثقل مهجوردراین وبلاگ اشاره ای به این منظورداشتم) .

3- برای هدایت وبهره بردن ازقرآن علاوه برتقوای الهی وتمسک به سنت واحادیث قطعی السند بایدازعلوم قطعی السند بشری نیز که هرروزدریچه تازه ای ازخلقت بی انتهای الهی را برمامکشوف می سازد، وهرروززوایای تازه ازعلوم قرآنی را برای بشرآشکارمی نمایدنیزبهره مندباشند، که یک مفسر پژوهشگرهرگز ازآن غافل نخواهدشد وهرگز خودرا درزندان "حسبنا کتابالله وبهانه وجود سنت واحادیث ظنی السند وظنی الدلاله " محبوس نخواهدکرد

روزی که بشربه اوج کمال علمی وعقلی خوددست یابد، آنروزبه حقیقت ودرک کامل قرآن دست یافته وتفسیر قرآن را نه با کلام ونقل که با تمام وجوددرک خواهدنمود .