تو دست محبت خدایی               برسرها

نگـاه عاطفـه­ی خالقـی               برخلایق

و بیت­الغزل شعر بلند بودنی                   بر دیوان شعور

تو شعله­ی هستی­بخشی           بر اجاق کور کائنات

تو را می­ستایم

که فرزند «ستوده­شده»­ای

و تو را می­خوانم

که زاده­ی خانه­ی «إقرأ»ی

چه محجوری                  در میان مدعیان آشنایی!

و چه مغفولی                 در حلقه­ی سینه­چاکان دروغین عشقبازی!

نشانی تو را در زمین نباید جست

چون تو فرزند آسمانی

و در آسمان نبایدت یافت

چون تو همسر«ابوتراب»ی

تو درخت تنومند عصمتی!

که در خانه­ی «نبوت» روییدی            

در خانه­ی «ولایت» بالیدی

و میوه­ی «امامت» را

ـ­بدون هیچ آفتی­ـ بر خوان خواهش خلایق نهادی

اما ...

ای تک­­درخت وادی تنهایی!

کجایی؟

تا در سایه­ی محبت مادرانه­ات       آرام گیریم

و پارچه­ی نیازمان را

بر شاخه­های شکسته­ات           گره زنیم ...

 ( 25/3/1387 )

ولادت باسعادت بانوی دو عالم

برساکنان دو عالم

و روز زن مبارک باد

منبع:وبلاگ نیشتر