کار را باید به کاردان سپرد!

ملک دین را تو راست میکن کار          ملک دنیا به کاردان بگذار

در این صورت:

همه رای با کاردانان زنیم          به تدبیر، پشت دشمن بشکنیم

از نوشته ذیل، هر کس بر اساس نظام فکری خود برداشتی خواهد کرد؛ ممکن است یکی تجلیل و تحصین نماید و آن دیگری تنفیر و تضییع؛ اما هرکدام که مبنایی باشد و عقلانی، ارزشمند و مورد احترام خواهد بود.

موفقیت و پیروزی در مذاکرات اخیر حاصل جمع عوامل زیادی است؛ بعضی مهم و عیان، بعضی خاموش و نهان؛ به یکی از عوامل مهم ولی پنهان توجه کنید:

 تحصیلات و تخصص دو تیم مذاکره کننده در دولت احمدی نژاد و دولت روحانی:

دولت قبلی:

مسئول مذاکرات: سعید جلیلی، دکترای علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق(ع)، تهران

مذاکره کننده ارشد: علی باقری، دکترای اقتصاد از دانشگاه امام صادق(ع)، تهران

معاون: محمدهادی زاهدی، دکترای اقتصاد و رئیس دانشکده معارف اسلامی دانشگاه امام صادق(ع)، تهران

دولت فعلی:

مسئول مذاکرات: محمدجواد ظریف، دکترای مطالعات بین الملل، دانشگاه دنور، آمریکا

مذاکره کننده ارشد: عباس عراقچی، دکترای اندیشه سیاسی، دانشگاه کنت، انگلیس

معاون: مجید تخت روانچی، دکترای علوم سیاسی، دانشگاه برن، سوئیس

دو عضو جدید دولت فعلی:

1 ـ جمشید ممتاز، دکترای حقوق بین الملل و حقوق عمومی، دانشگاه پاریس، فرانسه

2 ـ امیرحسین زمانی نیا، دکترای عدالت جزایی، دانشگاه نیویورک، آمریکا

قضاوت با خواننده محترم!

به نظر من، تخصص و تعهد هر کدام در جای خود مهم و با ارزشند و قابل جمع! وقتی با هم باشند، نتیجه می شود: پیروزی و افتخار، اما وای به روزی که بی جا مصرف شوند و در جای اصلی خود به کار گرفته نشوند (عدم شایسته سالاری) که در این صورت می شود عین بی عدالتی و با نتیجه ای کور و منفور!