همین الان اگر به سایت مرکز آمار ایران مراجعه کنید، در صفحه اصلی سایت به صورت آنلاین جمعیت کشور ایران نشان داده می‌شود (کلیک کنید). این آمار در روز 25 خرداد 1393 بیش از 77 میلیون و 500هزار نفر است. یقینا نیمی از این جمعیت را زنان تشکیل می دهند، یعنی حدود 39 میلیون انسان مؤنث در این کشور زندگی می کنند. به صورت طبیعی، جمع زیادی از این جمعیت أناث، با رسیدن به سن ازدواج، تشکیل خانواده می دهند و سر و سامان می گیرند. اما بر اساس جدیدترین آمارها (لینکها را نیاوردم چون با یک جستجوی ساده می توانید صحت آنها را دریابید):

الف) حدود 5 میلیون و هفتصد هزار دختر زیر 30 سال و آماده ازدواج، هنوز این شانس را به دست نیاورده اند.

ب) بیش از یک میلیون دختر نیز به دلیل بالا رفتن سن، شانس چندانی برای خود نمی بینند.

ج) در مورد زنان مطلقه نیز اگرچه آمار دقیقی ارائه نمی شود اما حدود دو سال پیش یکی از مسئولین آمار 6 میلیون زن مطلقه را ارائه کرد که تا کنون حتما به بیش از 6 میلیون و پانصد هزار نفر رسیده است.

د) حدود 2 میلیون زن نیز در اثر عوامل مختلف، همسر خود را از دست داده و اصطلاحا بیوه شده اند و چه بسا بسیاری از آنان عنوان سرپرست خانوار را نیز یدک می کشند.

بیایید مصادیق بند الف را نادیده بگیریم و امیدوار باشیم که بخت آنها بسته نشود (هرچند درباره تأمین شوهر کافی برای دختران دارای سن 20 تا 29 سال نیز اما و اگرهایی در آمارها وجود دارد). اما توجه شما را به سه بند آخر جلب می کنم:

به زبان ساده، در کشور ایران 25% جمعیت زنان در اثر افزایش سن، یا طلاق و یا از دست دادن همسر، در حالت تجرد به سر می برند. این رقم 10 میلیونی، به اقتضای غریزه برخوردار از نیازهای عاطفی، جنسی و مالی هستند. اینها  کسانی هستند که حق ازدواج، فرزندآوری و حمایت در چارچوب خانواده از حقوق مسلم انسانی آنهاست.

یقینا بی توجهی به این جمعیت گسترده در جامعه می تواند آسیب های بسیاری را در پی داشته باشد. پس باید به دنبال راهکار بود. بدیهی ترین و منطقی ترین راهکار همان است که در شریعت اسلامی برای برون رفت از این گونه بحران های اجتماعی ارائه شده است و آن عبارت است از چندهمسری مردان (با شرایط خاصی که در اسلام بیان شده است) و ازدواج موقت (برای پاسخ گویی به برخی از نیازهای کوتاه مدت). اما این راهکار در فرهنگ ایرانی از اقبال چندانی برخوردار نیست (و بلکه به شدت با آن مقابله می شود). بنابراین جستجوی نگارنده برای یافتن راهکاری مناسب، به موارد زیر انجامیده است (پیشاپیش اگر در این بحث کاملا جدی، شما رگه هایی از طنز را در راهکارها می یابید عذر می خواهم): الف) فراهم آوردن تمهیداتی از سوی حکومت برای جلوگیری از مرگ زودهنگام مردان؛ ب) وضع قوانین سخت گیرانه برای زوجینی که به سوی طلاق گرایش دارند؛ ج) خانم دکتری که از قضای روزگار، نماینده مجلس هم هستند افاضه کرده اند که ازدواج موقت و همچنین ازدواج زنان مجرد، بیوه یا مطلقه با مردان متاهل جزء خطوط قرمز است، اما برای حل شدن مشکل این میلیونها زن دو راه دیگر وجود دارد: یا مردان مجردی را از خارج وارد کنیم؛ یا زنان ایرانی مجرد را صادر کنیم. (کلیک کنید)