سالی که نکوست از بهارش پیداست!

ـ سال‌های تحصیل در مقطع کارشناسی، دو واحد را با استادی پاس کردیم که خود از شاگردان مستقیم آیت‎اله مصباح یزدی بود؛ ایشان گاهی در خلال مباحث خود به یادداشت‎های خود از جلسات درس استاد مصباح استناد می کرد و متن آن مباحث را برای ما قرائت می کرد. یادم هست که در یکی از این موارد به تاریخ برگزاری جلسه درس اشاره کرد: اول فروردین فلان سال؛ برای ما خیلی جالب بود و غیرمنتظره. استاد اما خیلی عادی گفت که  جناب آقای مصباح جلسات درس خود را تنها یکی دو روز در سال مانند عاشورا تعطیل می‎کرد و ما در بقیه روزهای سال ملزم به حضور در کلاس بودیم.

ـ در تعطیلات نوروزی امسال، روزی در محضر پدر گرامی همسرم، ذکر خیری از استادان نامدار حوزه شد. ایشان با یادآوری سال‎هایی که در محضر آیت‎اله اعتمادی، کتاب رسائل شیخ انصاری را فرا می‎گرفت گفت روزی پس از پایان درس، استاد با همان آرامش همیشگی  به شاگردانش گفت اکنون جنازه مادرم را برای تشییع و نماز به صحن حرم حضرت معصومه می‎آورند اگر مایل به مشارکت هستید مرا همراهی کنید. این استاد بزرگوار، حتی به مناسبت درگذشت مادرش نیز حاضر نبود یک روز جلسه درس را تعطیل کند.

ـ در اول اسفندماه برای تنظیم سند به یکی از دفاتر ثبت اسناد مراجعه کردم. دفتردار گفت برای این منظور شما نیازمند استعلام از سازمان ثبت اسناد هستید. خوب تا اینجا که مشکلی نبود؛ مصیبت آنجایی بود که دفتردار گفت به صورت معمول، این روند چندان زمان‎بر نیست اما چون اسفندماه است و نزدیک نوروز هستیم!!! معمولا پاسخ ادارات به بعد از تعطیلات سال نو موکول می‎شود. تعطیلات سال نو هم اگرچه اسماً 4 روز است اما با مرخصی کارمندان بخش‎های مختلف، فعالیت رسمی آنان در نیمه دوم فروردین آغاز می‎شود. و البته تا بیایند و بعد از این همه مدت، کارهای عقب‎مانده را برآورد کنند عملا  به اردیبهشت منتهی خواهد شد. نهایتا توصیه سردفتر آن بود که بنده اردیبهشت مراجعه کنم.

ـ کشوری که  در اثر ضعف فرهنگ استفاده از تعطیلات، عملا فعالیت رسمی  و جاری آن بیش از یک ماه فشل می‎شود، اداره آن از حیث اقتصادی، چیزی شبیه معجزه خواهد بود.