توفیق درک حدیثی از امام علی(ع) که: «مؤمن به کاری که وارد نیست، دخالت نمی کند و هرگز به عذر ناتوانی از ادای حق روی نمی­گرداند» و مطالعه مطلبی از آیت­الله جوادی آملی که: «جهنم فقط برای آدم شراب­خوار نیست، برای آدم بی­عرضه هم هست» ما را برآن داشت که چند سطری سیاهه کنیم.

آیا واقعاً جهنم و عذاب الهی در دنیا و آخرت فقط برای انسان­های شراب­خوار، ز...، ال...، دزد و بی­نماز و روزه­خوار و ... است؟ آیا قهر خداوندی تنها شامل افراد سبیل در رفته، صورت سه­تیغه کرده و غیر ظاهرالصلاح است؟ یا اینکه بهشت و خُلد برین از ان آدم های ظاهرالصلاح و ریش­دار و تسبیح به­دست و حج رفته و بسم­الله و صلوات به لب و صف اول نماز جماعت و نمازجمعه و سینه­زنان و نذری­دهندگان است؟ و...

به نظرم هر آدم عاقل و واقعاً مسلمان و مؤمن، پاسخش منفی باشد. چرا که مسلمانی و انسانیت صِرفاً به اعمال و رفتار ظاهری نیست. حتی شخصی که وظیفه­ای را به عهده بگیرد و از عهده­اش بر نیاید یا در تخصصش نباشد و اقتصاد و سیاست و فرهنگ و سلامت روحی و روانی جامعه را به­هم ریخته و به بی­راهه سوق دهد، قطعاً باید پاسخ­گو باشد، ولو هدفش خدمت به اسلام و قرآن و مردم باشد. افرادی که به­خاطر عدم تخصص و توان، و بی­عرضگی، محیط یک اداره یا کشور را به چالش کشانده و مردم را به تنگنا و سختی دچار نمایند و برای توجیه کارهای اشتباه و غلط خود به دروغ، تهمت، ریا و افشاگری و شایعه و ... متوسل شوند، یقیناً پیشتر و بیشتر از یک شراب­خوار و قمارباز و ... به جهنم واصل خواهند شد.

مدیری که ناتوانی و بی­عرضگی خود را با سروصدا و بزرگ­نمایی کارهای کوچک و نادیده انگاشتن مسائل اخلاقی و کرامت انسانی بخواهد جبران کند، و در ادای حق و حقوق ارباب رجوع و مردم، با این عذر که دشمنان و مخالفان نمی گذارند، یا با این بهانه که مشکل قانونی وجود دارد بخواهد توجیه کرده و از زیر بار مسؤولیت شانه خالی کند، جلوتر از هر زناکار و شراب­خوار و روزه­خواری به اشدّ مجازات دنیوی و اخروی خواهد رسید. چرا که آن گناه شخصی کرده و در پیشگاه پروردگار رحمان حساب پس می­دهد ولی این یکی موجب حیف و میل بیت المال و حق و حقوق مردم و زیر سؤال رفتن آبروی اسلام و کشور و نظام شده است، در نتیجه، هم در برابر خدا و هم در پیشگاه مردم و ... مسؤول و پاسخگو خواهد بود.

 کسی که شخصیت سالم و متعادل و پرورش یافته­ای داشته باشد، مسلمان و مؤمن باشد، هرگز تن به کار و مسؤولیتی نمی­دهد که از عهده­اش برنیاید. مگر کسی که اهل نفاق و تظاهر باشد.

خداوندا! به گستاخان و فحاشان ما ادب، و به مجاهدان ما صبر و تحمل، و به مردم ما خودآگاهی و بصیرت عنایت فرما!