در حالیکه اولین تماس روسای جمهور ایران و آمریکا در تاریخ دو کشور می توانست تا مدتها موضوع مورد توجه تحلیلگران قرار گیرد، اقدامات گروهی از نیروهای خودسر در تجمع غیرقانونی و شعار و هتک حرمت رییس جمهور، موجب شد تا سوژه جدیدی در عرصه افکار عمومی خلق گردد.

به گزارش خبرنگار «انتخاب»، تجمع حدود 50 تن از نیروهای خودسر مقابل فرودگاه مهرآباد، مسدود کردن مسیر حرکت کاروان رییس جمهور و هتک حرمت و حمله به خودروی رییس جمهور، موجب شده است تا فضای سیاسی کشور تا حدودی تغییر کند.

افراد تجمع کننده که از جنس همان گروهی هستند که از حوادث سال 1388، پای ثابت اغتشاش و درگیری بوده اند و آخرین اقدام مهم آنان، حمله به سفارت انگلستان در تهران و بهم زدن سخنرانی دکتر لاریجانی در حرم حضرت معصومه (س) بوده است، پس از برخورداری از مصونیت و عدم برخورد، این بار به خود اجازه دادند که به طرف رییس جمهور کفش پرانی کنند.

نیروی محترم و صبور انتظامی که برخی تجمعات در سال های اخیر را با پذیرایی خاص پاسخ می گفت، همانند واقعه اشغال سفارت انگلیس و حمله به رییس مجلس، در کلاسی بسیار بالاتر از پلیس فرانسه و انگلیس عمل کرد و کوچکترین برخوردی با آنها نداشت!

افراد مذکور که عمدتا جریان حامی احمدی نژاد در گذشته و حامی سعید جلیلی در انتخابات اخیر را تشکیل می دهند، خود را ذوب در ولایت دانسته و به رهبری منتسب می کنند، به ویژه آن که با منتسب کردن سخنانی با تعبیر «نخ تسبیح»، سعی دارند جریان خود را جریان مرکزی نیروهای ولایی و حزب الله نشان دهند.

این در حالی است که اولین نتیجه این اقدامات، هزینه کردن از وجهه رهبر معظم انقلاب است و در شرایطی که مردم و به ویژه اقشار آسیب پذیر جامعه با فشار سنگین اقتصادی ناشی از تورم و تحریمها مواجهند و از اقدامات دیپلماتیک برای لغو تحریمها و کاهش مشکلات اقتصادی به شدت استقبال می کنند، مخالف نشان دادن جریان حامی رهبری با مذاکرات هسته ای و تلاش برای لغو تحریمها، دشمنی ناخواسته این دوستان نادان احمدی نژاد با نظام است.

و مهمتر آنکه این اتفاق در شرایطی به وقوع پیوسته که کلیه ی اقدامات دکتر روحانی (اعم از سخنرانی، دیدار ها و...) با هماهنگی نظام و در راستای راهبرد جدید و اساسی نظام (نرمش قهرمانانه) تعریف شده است. این راهبرد براساس درک درست از شرایط و اوضاع بر اساس مصلحت مردم و حکمت و عزت تدوین شده است.

از سوی دیگر، این هتاکی ها اگرچه موجب تاسف است، اما از نظر خارجی و داخلی موجب موفقیت بیشتر رییس جمهور خواهد شد.

از منظر خارجی، غرب با مشاهده میزان بی منطق بودن و تندروی لباس شخصی ها، در می یابد که اگر امتیازات مناسبی به دولت ایران ندهد، زمینه شکست مذاکرات و بازگشت این طیف تندرو  به قدرت را فراهم می آورد و در داخل نیز تذکر احتمالی مقامات ارشد نظام به این گروه تندرو، موجب تقویت دولت و رییس جمهور خواهد شد و امدادی غیبی برای دکتر روحانی محسوب می گردد!