چهارشنبه شب درحالی که به اواخر دوران مسئولیت محمود احمدینژاد نزدیکتر میشویم وی با حضور در یک برنامه تلویزیونی تلاش کرد تا از علمکرد دولتش دفاع کند. البته او گفت که این تنها یک بخش از گزارشش به ملت است و در 27 روز باقیمانده، گزارشهای بیشتر را ارائه می کند. اتفاقاً بنابر همین دلیل که ظاهراً قرار است در روزهای آینده آمار و ارقام و استدلالهای ایشان به طور مرتب از رسانهها تکرار شود، ضروری است تا از این اطلاعات داده شده سرسری نگذریم و به دقت آنها واکاوی شود.
رئیسجمهور در این گفتوگوی تلویزیونی، اطلاعات و آماری را داد که عمداً یا سهواً خطاهای بسیاری در آن بود.
به عنوان نمونه او درباره اینکه گفته می شود درآمدهای نفتی این دولت بیشترین درآمد در 100 سال گذشته بوده است، پاسخ میدهد: «در جلسه سران اوپک در 5 سال پیش قیمت نفت 80 دلار بود که پادشاه عربستان سخنرانی کرد و گفت این قیمت معادل قیمت نفت در سال 1360 هجری شمسی است و درست هم می گفت. ارزش دلار طی این سال ها در جهان سیر نزولی داشته و قدرت خرید سابق خود را ندارد. لذا اینها تحلیل های ساده انگارانه از اقتصاد است و باید درآمدهای نفتی با ارقام واقعی مقایسه شود.»
تاکید او بر ارائه آمارها با «ارقام واقعی» تنها مختص بخش درآمدی است. این درحالی است که تمام آمار و ارقامی که ایشان در این برنامه ارائه کردند برپایه همین استدلال «غیرواقعی» محسوب میشود.
ایشان در بخش ارائه آمار و ارقام مربوط به پیشرفتهای دولت در بُعد اقتصادی میگوید: «از سال 57 تا سال 83، رقمی معادل 21 هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری صنعتی انجام شد در حالی که از سال 84 تاکنون این رقم به 115 هزار میلیارد تومان رسیده است.»
بنابر استدلال ایشان باید پرسید آیا 21 هزار میلیارد تومان با دلار مابین 7 تا 900 تومان بیشتر بوده یا 115 هزار میلیارد تومان با دلار هزار تا سه هزارتومان. به بیان سادهتر ارزش پول ملی در این سالها نزدیک به سهبرابر کاهش داشته واگر قرار باشد به گفته ایشان ارقام را به نرخ «واقعی» محاسبه کنیم، باید این کاهش سه برابری نرخ ریال را در آن محاسبه و بعد نتیجهگیری کرد که آیا دولت باتوجه به درآمد افسانهای نفت، سرمایهگذاری بیشتری کرده یا نه؟
احمدینژاد در مورد ارائه آمار رشد تولیدات سرامیک، فولاد و پتروشیمی نیز به همین ترتیب عمل و بدون ارائه «ارقام واقعی» آنها را بیان کرد. به این ترتیب میتوان به ایشان گفت: آقای رئیسجمهوری براساس استدلال شما ارائه «ارقام غیرواقعی» نشانه سادهانگاری در اقتصاد است. اگر قرار است درآمدهای نفتی با نرخ برابری دلار محاسبه شود، میزان هزینهها و سرمایههای دولت هم باید بر مبنای همان استدلال سنجیده شود. نه اینکه یک طرف را با ارقام واقعی و طرف دیگر را با ارقامی «غیرواقعی» برای مردم خواند و در نهایت نتیجه گرفت که «بهترین دولت تاریخ انقلاب» هستند.
.: Weblog Themes By Pichak :.