عزل وزیر محترم بهداشت بالاخره تحقق پیدا کرد و قابل پیش بینی بود ؛ چون ظهور روحیات خانم وزیر که مخصوصاً در جریان تخصیص ارز دارو بروز کرده بود ، نشان داد  که "مردی" است در میدان کارزار سیاسی!

و البته نکته بسیار جالب ، نامه استعفای دکتر باقر لاریجانی از ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران است. خانم وزیر در پاسخ استعفای ایشان در تاریخ 21/9/91، چنین نگاشته است:

بنده اصرار دارم که این مجموعه مدیران بالاخص حضرتعالی تا پایان مسئولیت اینجانب با وزارت بهداشت همکاری نمایید. اینجانب فشارهای وارده از جانب مدیریت اجرایی کشور برای تغییر ریاست دانشگاه علوم پزشکی تهران را که به تعبیر مقام معظم رهبری نماد آموزش عالی کشور است ، به مصلحت نظام سلامت نمی دانم و بر اساس شناخت بیش از سه دهه از جنابعالی اطمینان دارم که سکان کشتی علم و دانش بدست شخصیتی مدیر، دانشمند و امین سپرده شده است. بر این اساس از جنابعالی می خواهم به همکاری خود تا پایان دوران مسئولیت اینجانب ادامه داده و رسالت خطیر هدایت عرصه دانشگاه را همچنان تقبل فرمایید.

حتماً این پاسخ به رؤیت رئیس جمهور رسیده و البته رئیس جمهور نشان داده که کسی نیست که در مقابل این گونه مقاومت‌ها ، بی‌واکنش بماند. و اف بر سیاستی که بر اساس آن وزیری عزل می‌شود بدون آن که از او تشکر خشک و خالی هم صورت گرفته باشد. البته افتضاح این نکته شاید کمتر از افتضاح عزل وزیر در سفر خارجی باشد!

در نهایت : شاید در میان لیست مردان(!) هیأت دولت، باید اسم خانم مرضیه وحید دستجردی در صدر قرار گیرد! با اشاره به این حکایت که:

واعظی پرسید از فرزند خویش /  هیچ می دانی مسلمانی به چیست؟

صدق و بی‌آزاری و خدمت به خلق / هم عبادت که کلید زندگی‌است.

گفت زین معیار اندر شهر ما / یک مسلمان هست ، آن هم ارمنی‌است!