بالاخره بعد از گذشت دو ماه از آغاز سال جدید، بودجه آن با همت وصف ناشدنی مجلسیان تصویب شد. شورای نگهبان خیلی سریع تأیید کرد. و رئیس جمهور هم با کمی ناز و ادای دو سه روزه، آن را ابلاغ کرد (کلیک کنید). و البته مثل همیشه هم گلایه مند بود که نمی گذارن من کار کنم، و این بودجه هم که با کلی تغییر، تصویب شده بیشتر به طرح نمایندگان شبیه است تا لایحه دولت.

خوب روند بودجه نویسی دولت و بررسی آن در مجلس هم از اون دسته حکایتهایی است که مثنوی هفتاد من کاغذ می خواهد. اما امروز حکایت عجیب تری را خوندم که نشان می دهد، تصویب بودجه فقط برای دلخوشی است و بس. راستی تا حالا به واردات کشور توجه کردین؟ درسته که پول مفت نفت، کمی راحت تر مصرف می شه و پاسخ گویی چندانی هم لازم نداره. اما گزارشی تو سایت خبری فرارو دیدم که حاکی از عمق یک فاجعه فرهنگی در کشوری است که می خواهد الگوی منطقه باشه. راستی کی به کیه؟ کی باید اعتراض کنه؟ کی باید جواب بده؟ اگر وضعیت همین طور ادامه پیدا کنه (که ظاهرا با تخصیص بودجه های میلیاردی برای واردات، ادامه هم خواهد داشت) ما بناست در این سال حمایت از تولید ملی به کجا برسیم؟ خودتون این گزارش واردات به کشور رو بخونین:

اقلام وارداتی به کشور در سالهای اخیر: واردات توت واقعا فرنگی در فصل تولید توت فرنگی داخلی / عسل چینی / تخم مرغ هندی/ پیاز پاکستانی / گوجه فرنگی/  چای کنیا / گردوی چینی (با این که ایران چهارمین تولید کننده گردو در جهان است) / بادام چینی/ سیر چینی/ خربزه امارات / هلو ترکیه / سیب شیلی / انگور از آفریقای جنوبی / گلابی از آندورا و زیمبابوه / موز موزامبیک، سریلانکا و اندونزی / زغال اخته امارات و آذربایجان / لیمو خشک سومالی و مصر / ذرت برزیل / مربا یونان / زیتون یونان / شکر سوئیس و برزیل / برنج هندی / گوشت بوفالو هندی / کروکودیل پرورشی / گوشت خوک (البته این یکی بناست ترانزیت بشه) / سیگار از سوئیس / صنایع دستی چینی در طرقبه و لالجین / قرآن چینی/ سنگ قبر چینی با حکاکی آیات قرآن/ دسته بیل از اندونزی/

جالب تر آن است که برخی از اسامی کشورهای دنیا را که شاید کمتر شنیده باشیم در لیست کشورهای صادرکننده به ایران می توان دید. موناکو، مالاوی آندورا، سیشل، رینیون، آمریکن ساموآ، ترینیداوتوباگو، کالودینا جدید، سوازیلند، تونگا، جزیره من، پورتوریکو، سرزمین انگلیسی اقیانوس هند و جیبوتی جزء کشورهایی بوده‌اند که محصولات خود را به ایران صادر کرده‌اند.

اگر می خواهید بدانید که این کشورها چه چیزی برای صادرات به ایران دارند، بهتر است به این لیست هم نگاهی بیندازید: تیغه برف پاک‌کن، بطری، شبرنگ، دکمه، شلنگ پلاستیکی، میخ، شال و دستمال گردن، چنگک کشاورزی، بند شلوار، تیغ سلمانی، دستکش جراحی و حبوبات از جمله این واردات هستند.

راستی کی بود اون قدیما می گفت ما باید آفتابه رو هم وارد کنیم؟ شاید اون روز به حرفش می خندیدن و جدی نمی گرفتن. اما امروز باید به این وضعیت گریه کرد. شاید به خود آمدیم و در سال تولید ملی آدم شدیم. کسی چه می داند شاید...