مواضع غرور آفرین رهبری معظم (مدظله العالی) در برابر خروج سفرای کشورهای اروپایی از ایران به دنبال رأی دادگاه میکونوس:

قسمتی از بیانات ایشان در دیدار جمعی از کارگران و معلمان که در تاریخ 10/2/1376ایراد  فرمودند به این شرح بود:

... به خیال خودشان، دولت ایران را مى‏ترسانند و مى‏گویند ما گفتگوهاى انتقادى را قطع مى‏کنیم. به دَرَک که قطع مى‏کنید! اگر انتقادى هست، ما از شما انتقاد داریم. اسم این گفتگوها، از اوّل غلط بود. من از اوّل هم مى‏گفتم که بگویید این گفتگوها، انتقاد دو طرفه است. اگر انتقادات، انتقاد دوطرفه است، ما بیشتر از شما انتقاد داریم، تا شما از ما. شما چه انتقادى دارید؟ انتقاد شما به این است که چرا ما به اصول اسلامى خود پایبندیم! این، افتخار ماست.

ببینید دشمنان ملت ایران، چقدر وقیح ، ظالم، غیرمنصف، پررو و بددلند! دشمنان جمهورى اسلامى، این گونه ‏اند. البته ملت ایران که بزرگتر از این دشمنیها را دیده است، مثل کوه ایستاده است. مگر کسى اهمیت مى‏دهد که اینها چه گفته‏اند؟ البته دستگاه دولتى ما که بحمداللَّه مواضع بسیار خوبى در مقابل حرکت هاى زشت اینها داشته است، از حالا به بعد هم بایستى با کمال قدرت عمل کند و در مرحله اوّل، سفیر آلمان را فعلاً تا مدّتى نباید راه بدهد که به ایران بیاید. بقیه هم که مى‏خواهند به عنوان یک حرکت به اصطلاح آشتى‏ جویانه برگردند، مانعى ندارد. خودشان رفته‏اند، خودشان هم برمى‏گردند. دیدند که رفتنشان هیچ اهمیتى ندارد. اینها مى‏خواهند برگردند، مانعى ندارد؛ اما در رفتن سفراى ایران به کشورهاى آنها، هیچ عجله‏اى نباید بشود. باید سرِ صبر و فرصت ببینند چه چیزى مصلحت است؛ هر چه که عزّت اسلامى اقتضا مى‏کند - همان طور که همیشه گفته‏ایم - همان گونه عمل کنند.

این نکته را، هم اروپایی ها و هم دیگران بدانند. اروپا خیال نکند که ما به او احتیاج داریم؛ ابداً. ما به اروپا هیچ احتیاجى نداریم.ما کشور خودمان را مى‏توانیم بدون اروپا هم اداره کنیم. حالا فرض کنید، اگر چهار قلم کالاى لوکس و تجمّلاتى از فلان جا مى‏آید، نیاید؛ چه اهمیتى دارد. آنچه که مورد نیاز ملت ماست، در داخل تولید مى‏شود و اگر هم چیزى باشد که ما لازم داشته باشیم، خیلى از کشورها هستند که صف کشیده‏اند تا به ما بفروشند. چه نیازى به این چند دولت کشور اروپایى است که خیال مى‏کنند صاحب دنیا هستند؟! البته به نظر من، در این قضیه اینها فریب صهیونیست ها و امریکایی ها را خوردند؛ یعنى زیر فشار امریکایی ها قرار گرفتند، منتها نفهمیدند که با چه کسى طرفند. نمى‏دانند که ایران اسلامى، کشورى نیست که بشود آن را با این حرف ها از مواضعش پایین آورد، یا وادار کرد که در مقابل کسى تسلیم شود. ...کسانى که مى‏خواهند با ایران ارتباط داشته باشند، باید بدانند که اگر ارتباط، ارتباط استکبارى شد، ملت ایران پس خواهد زد.»...