پوکی استخوان

پوکی استخوان(Osteoporosis )یکی از بیماری های شایع به خصوص در افراد با سنین بالاست و درمان آن نیزدر این سن پاسخ دلخواه وامیدوار کننده ای به همراه ندارد.درحدود30تا35سالگی حجم توده ی استخوانی بیشترین میزان رشد خود راپشت سرگذاشته وبعدازاین سن روبه کاهش می گذارد. حدود 40%   اززنان بالای50 سال دچار پوکی استخوان می باشند که بعداز این سن باقطع هورمون های جنسی این روند سرعت چشمگیری پیدا خواهد نمود.شکستگی لگن واستخوان ران(فمور)به خصوص گردن این استخوان یکی از عوارض خطرناک پوکی استخوان است.و در سال اول بعد از شکستگی مرگ ومیر حدود 10 تا 20 درصددارد و 25درصدافراد نیازبه مراقبت های طولانی داشته و 30 درصد افراد نیز هرگز به توانایی قبلی بازنمی گردند.

پوکی استخوان به موارد قابل پیشگیری و غیر قابل پیشگیری تقسیم می شود که هدف کاهش موارد قابل پیشگیری است. عوامل خطر( Risck factor)در پوکی استخوان عبارتند از:

شکستگی قبلی،نزاد سفید،جنس مونث،مصرف الکل وسیگار،وزن غیرطبیعی،کاهش هورمون های جنسی در خانم های جوان یا قطع هورمون در سن یائسگی یایائسگی زود رس،مصرف غیر مداوم وناچیز مواد غذایی حاوی کلسیم در طول زندگی و کاهش فعالیت فیزیکی بدن.

چه باید کرد؟

الف:مصرف روزانه مواد غذایی حاوی کلسیم،فسفروویتامین د

ب:قرار گرفتن در معرض نور آفتاب روزانه 20-10 دقیقه

ج:افزایش فعالیت فیزیکی به شکل نرمش ،ورزش یا پیاده روی مداوم

د:پرهیز از مصرف بی رویه و نامناسب قهوه،چای، پروتئین های حیوانی ونمک

ه:پرهیز از مصرف نوشابه های گازدار به علت داشتن اسید فسفریک و مواد قندی

و:پرهیز از مصرف سیگار و الکل (سیگار باعث کاهش سلول های استخوان سازیا osteoblast می شود و الکل دفع کلسیم را افزایش می دهد).

سن رشد و بلوغ مناسب ترین زمان برای ایجاد تراکم استخوانی ایده آل و پیشگیری از پوکی استخوان می باشد.