آیا واقعاً واقفان به وقف خود واقفند؟

ما اقشار عقب مانده از مدرنیزاسیون و دور افتاده از تکنولوژی روز که به جز صدا و سیمای واقعاً ملی! توفیق دیدن... نداریم، چند شب پیش از روی اجبار و اکراه برنامه ای از شبکه پنج سیما را دیدم که از بعضی جهات برام جالب بود. و انگیزه ای شد برای این یاداشت.

این برنامه که ظاهراً هفتگی است و مستمر، اختصاص دارد به معرفی محله های قدیمی تهران، محله هایی که در سالهای نه چندان دور، خود یک روستای مستقلی بودن در اطراف تهران، اما حالا یکی از مناطق اصلی و مرکزی شده اند. بگذریم؛ در این قسمت مورد نظر از آن برنامه، به معرفی محله ای پرداخت که در آنجا یک بقعه و مقبره مجللی هم هست (اینطور که فیلم نشان داد و از تابلو به زیر کشیده شده مشخص بود، تا چند مدت پیش امامزاده اش می خواندند. حتماً حاجت می داده و معجزاتی هم داشته و...). این بقعه متعلق به یک شیخ(نه سید) عربی است که هشت صد سال پیش در آنجا تبلیغ و تدریس داشته، حال به چه مذهبی بوده خدا می داند. پس از فوتش به مرور این بارگاه و ضریح و... را برایش ساخته و پرداخته کرده اند. در حال حاضر هم وقفیات زیادی دارد که یک قلم آن، به ادعای همان برنامه، ماهانه یک میلیارد تومان درآمد دارد. به ذهن این بنده حقیر و فقیر این سؤال پیش آمد که واقعاً واقفان به وقف خود واقفند؟ اصلاً وقف برای چیست و کیست؟ غیر از عطا کردن در راه خداست!؟ غیر از مصرف کردن برای رضای خداست!؟ اگر این است و جز این نیست. پس چرا بیشتر وقفیات خیرین، باید برای امامزادگان و زیارت گاه های گاه دروغین( مثل مورد بالا که تا چند مدت پیش تابلو امام زاده داشته) و یا مساجد و قبور ائمه و حوزه های علمیه و امثالهم باشد؟ یا برای ساختن مناره و گنبد و منبر و مطلا کردن فلان گلدسته و ضریح و...؟ این نشان از فرهنگ غلط وقف نیست؟ این نشان از بی راهه رفتن نیست؟ این نشان کج فهمی و نادانی نیست؟ آیا نباید مراکز فرهنگی و مراجع دینی و علمای آگاه و دوراندیش و آزادمنش جامعه اقدامی کنند و مردم و خیرین را تلنگری بزنند که، «بابا این ره که می روی به... است و این بار که می بری به...». فکر نمی کنم نه خدا و نه پیامبر و ائمه اطهار به این راضی باشند که زیر سایه مناره مطلا و زرین ملیاردی، روزانه چندین فقیر و مسکین بخاطر فشار گرسنگی و بچه های یتیم، دست به گدایی یا خود... بزنند. آیا ساختن سر پناه و مسکن و وقف آن به مزدوجین جوان، با شرط و شروط و مدت دار صواب ندارد؟ ساختن پارک و محل تفریح برای مردم صواب ندارد؟ ساختن خوابگاه دانشجویی و... اجر اخروی ندارد؟ وقف درآمد املاک و مستغلات برای تهیه جهیزیه زوج های جوان پاداش معنوی ندارد؟ بگذریم، خواستیم یک درددلی کرده باشیم و بس!