روز بسیج؛ کدام بسیج و بسیجی!
روز وصل دوستداران یاد باد / یاد باد، آن روزگاران، یاد باد!
روز پنجم آذر ماه مصادف است با فرمان امام خمینی برای تشکیل «بسیج مستضعفین». همچین روزهایی بود که حضرت امام طی سخنرانی (چهارم آذر 1358 ش) در جمع پرسنل سپاه پاسداران، به مطالب مهمی اشاره نموده، فرمودند:
«اگر یک ملت که همه جوانهایش مجهز باشند...، مجهز به جهازهای مادی هم باشند و یاد گرفته باشند، همچی نباشد که یک تفنگی دستشان آمدند ندانند با آن چه بکنندش. باید یاد بگیرید و یاد بدهید رفقایتان را. جوانها را یادشان بدهید. و همه جا باید این طور بشود که یک مملکت بعد از یک چند سالی بشود یک کشوری با 20 میلیون جوان که دارد بیست میلیون تفنگدار داشته باشد. بیست میلیون ارتش داشته باشد. واین یک همچه مملکتی آسیب بردار نیست...»
پس از بیانات امام، امت وفادار، به ویژه جوانان، بدون فوت وقت اقدام کردند به تشکیل بسیج، جهت تحقق ارتش بیست میلیونی امام، - و چه خوش نشستند و بزمی نو آراستند- لذا در تاریخ انقلاب، روز «پنجم آذر» بنام روز بسیج رقم خورد.
از آن پس بسیج شدن ساختند / به یک هفته زان بار پرداختند. زین پس بود که جوانان و نوجوانان ایران زمین رو به بسیج آوردند. به تمام معنی و تمام قد، بسیج شدند و بسیجی؛ بگشاد خون ز چشم من آن یار سیم بر / چون بر بسیج رفتن بستیم کمر.
در تأیید این تشکل بعدها حضرت امام فرمودند:
«تشکیل بسیج در نظام جمهوری اسلامی ایران یقیناً از برکات و الطاف جلیله خداوند تعالی بود که بر ملت عزیز و انقلاب اسلامی ایران ارزانی شد.»
اما، بسیج چیست؟ بسیجی کیست؟ کدام بسیج؟ بسیج پیشین، یا بسیج پسین، یا هر دو، یا هیچکدام؟ مؤید بسیجی شدن و بسیجی بودن کیست و چیست؟آیا بسیجی موظف به حمایت از دولت هاست یا نظام و آرمان های انقلاب و امام؟ نمی شود هم بسیجی ماند و هم آزاد فکر کرد و تابع یک تفکر خاص سیاسی نبود؟ اصلاً مگر بسیج برای عموم مردم نیست، شامل همه اقشار و... نیست؟ قطعاً پاسخ مثبت است. در اینصورت چطور بعضی به خود حق می دهند که بسیج را متعلق به یک جناح و طیف قلمداد کنند؟ چطور به خود اجازه می دهند بسیج را برای اهداف و امیال چند روزه دنیائی خود هزینه کنند؟ و صدها سؤال دیگر. در حال حاضر هزاران جانباز و بسیجی واقعی و مخلص داریم که امتحان خودشان را در کوران آتش و جنگ نشان داده اند و افتخار هم می کنند که بسیجی بوده و هستند . حال چرا و به چه دلیل بعضاً، کاری می کنند این طیف وسیع را از بدنه بسیج جدا کنند؟ چرا سرمایه ها و ذخیره های اجتماعی و فرهنگی کشور را برای هیچ و پوج از بین می برند؟ بهتر است سیاستی بخرج داد که بسیج و بسیجی در عین داشتن دیدگاههای مختلف، مدافع نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه و آرمان ها و ارزشهای آن باشند و...
پاسخ به همه این پرسش ها مجالی بس دراز می خواهد و جرأتی بسیار! لیک به عنوان یک بسیجی دوران حال، نه دوران قال! (البته ما کمترین بودیم در آن سان، پس مدعی نیستیم) چند سطری سیاهه می کنیم.امید که تحمل و تأمل باشد و خاطری رنجیده نشود و پرونده ای باز نگردد!
بسیج در لغت به معنای، آمادگی، آمادگی و ساختگی برای کار و تلاش، ساختگی برای کارسازیها. بسیجی هم یعنی؛ آماده و مجهز و... پس چه خوش نامی است بسیج و بسیجی، با مسمی و پر معنا. چرا که همین آمادگی و مجهز بودن بسیج بود که پوزه دشمن را در هشت سال جنگ نابرابر به خاک مالید و با دست تهی به مصاف لشگر دشمن تا بن دندان مسلح رفت و سر بلند و پیروز شد. البته تجهیز به صلاح ایمان و عمل، صداقت و راستی، صافی و سادگی، ایثار و ایسار، جانبازی و شهادت و... - آری؛ راه رو را بسیج ره شرط است / ناقه راندن ز بیمگه شرط است- جهاز بسیجی دوران حال، اینهاست، نه جهاز دنیایی، نه امتیازات رنگارنگ فانی. پس ای بسیجی بدان: چراغیست مر تیره شب را بسیج / ببد تا توانی تو هرگز مپیچ!
گزافه نگویم، ولی واقعاً دوران هشت ساله دفاع با همه سختی و مشکلاتش برای رزمندگان، دوران عشق و حال بود؛ دوره حال هم که به قول عرفا قابل تکرار نیست. پس؛ فرخ و روشن و جهان افروز / خنک آن روز یاد باد آن روز. اما الان چی؟ نمی دانم! واقعاً قضاوت سخت است! دلها را که گرد و غبار ره پوشانده، به دیده و شنیده هم که اعتباری نیست! یعنی واقعاً بسیج و بسیجی دوران گذر همانند بسیج و بسیجی دوران حال است؟ انشاء الله که اینگونه باشد. اما این به شرطی است که پند آن پیر مغان یاد آوریم که گفت:
«من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش مىکنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگى روزمره خود به فراموشى سپرده شوند» حال بینی و بین الله به فراموشی سپرده شدند یا نه؟ حتی گاهی نه فقط به فراموشی سپرده شدند، بلکه مطرود شدند، مغبوض شدند! در جای دیگر می فرماید:
«انقلاب اسلامى هنوز سالها و ماههاى تعیینکننده دیگر در پیش خواهد داشت؛ که واجب است پیش کسوتان جهاد و شهادت در همه صحنهها حاضر و آماده باشند، ...در شرایط عادى باید با سعه صدر و به دور از حب و بغضها به این مسائل پرداخت؛ و از همه اندوختهها و تجربهها و استعدادها و طرحها استفاده نمود؛ و در جذب هر چه بیشتر نیروهاى مؤمن به انقلاب همت گماشت، و تجارب را به دیگران منتقل ساخت» واقعاً اینگونه عمل می شود؟
.: Weblog Themes By Pichak :.
