واگویه با خدا در عصر فُرقَت مهدی(عج)

خداوندا !
 تو که به بنی آدم کرامت بخشیدی،
تو که امانت خاص خویش را بردوش بنی آدم نهادی،
تو که همهء پیامبرانت را برای تعلیم کتاب و تحقق عدالت مبعوث کردی،
تو که عزت را از آن خود میدانی و از آن پیامبران خود و از آن انسانهایی که ایمان دارند،
ما انسانیم ، به تو و پیامبران تو ایمان داریم،
آزادی و آگاهی و عدالت و عزت را از تو می خواهیم.
ببخش ، که سخت محتاجیم و دردناکانه تر از همه وقت قربانی اسارت و جهل و ذلتیم.
ای خدای مستضعفان !
تو که اراده کرده ای تا بر بیچاره شدگان زمین منت نهی و توده های محکوم به زجر و محروم از حیات را که دربندکشیده شدگان تاریخ و قربانیان ستم و غارت زمان و مبغوضان دوزخ زمینند ، به رهبری انسان برکشی و به وراثت جهان برداری  ، اینک هنگام آن در رسیده است و مستضعفان زمین وعدهء تو را انتظار می کشند.
ای مظهر غیرت! مستضعفان زمین در این زمان تنها پرستندگان تواند.
خداوندا! تو که همهء فرشتگانت را بر پای آدم به سجده افکندی ، اینک نمی بینی که بنی آدم را بر پای دیوان به خاک سجود افکنده اند ؟!! آنان را از بند عبودیت بتهای این قرن که خود تراشیده ایم ، به بندگی آزادی بخش عبودیت خویش ، آزادی ببخش .
خداوندا !
آنها که به آیات تو کفر می ورزند و پیامبران تو را به ناحق می کشند و نیز مردانی را که از مردم برخاسته و به عدالت و برابری می خوانند ، نابود می کنند ، بر جهان مسلّطند.
ای خدای کعبه !
این مردمی را که همه عمر ، هر صبح و شام در جهان رو به خانهء تو دارند ، رو به خانهء تو می زِیَند و رو به خانهء تو میمیرند ، این مردمی را که بر گرد خانهء ابراهیم تو طواف می کنند ، قربانی جهل و شرک و در بند جور نمرود ، مپسند.
(برگرفته از کتاب نیایش – دکتر شریعتی)