بعضی از نامزدهای ریاست جمهوری دوره ی دوازدهم تا چندروز قبل ازثبت نام، اعلام می کردند که قصد کاندیداتوری ندارند واصلاً به فکر آن هم نیستند. این سخن یا راست بود یا دروغ. اگر دروغ بود، می توان گفت صاحبان این سخن دروغگو و ریاکارند و رأی دادن به آن ها کاری ناشایسته وناصواب است. اگرهم سخن شان درست و راست بوده، باز رأی دادن به آن ها صحیح نیست؛ زیرا کسانی که تاهنگام ثبت نام کاندیداتوری اراده ای برای ورود به پست حساسی مانند ریاست جمهوری ندارند و – به قول خودشان - با اصرار دوستان وجناح های مختلف عزم ورود کرده اند، چه برنامه ای برای چنین پست مهمی دارند وکجا فرصت کرده اند درباره ی طرح ها و برنامه های شان بیندیشد؛ مخصوصاً زمانی که هیچ تجربه ای درکار اجرایی نداشته واصلاً در "رجل سیاسی" بودن شان تردید وجود دارد.
ضمناً باید به حال افراد وجناح هایی گریست که درچنان زمان نامناسبی به افراد برای ورود به چنین عرصه ی مهمی اصرار ورزیده اند والبته گریه ی بیشتر باید نثار مردمی شود که ممکن است به این کاندیداها رأی دهند وزمام امورشان را به افراد بدون برنامه و رزومه بسپارند.
(18/2/96)
.: Weblog Themes By Pichak :.
