داعش آشکار و داعش پنهان 

عده ای فکر می کنند، داعش تنها در عراق و شام است و بس. اما اگر به مرام و مسلک و اندیشه داعش دقت کنیم، خواهیم دید همه جا ممکن است باشد. اختصاص به یک دین و مذهب و کشور و گروه و حزب ندارد. چراکه داعش، چیزی جز «خود حق پنداری مطلق و دگر‌ناحق شماری محض» نیست و این اندیشه، در بسترهای مختلف، نتایج گوناگون می زاید: یک جا سر می بُرد و خون می ریزد، جای دیگر، سرمایه می بَرد و مال می اندوزد و دگر جا، حق می خورد و حق جلوه می دهد و البته همه جا، نفرت و نفاق و دروغ می پراکند.

جانمایه داعش، مرزبندی بین انسانها بر حق و ناحق؛ خودی و غیرخودی و... است. در یک جمله «هر که با ما نیست، بر ماست و مرتد و ناحق» پس خون و آبرویش مباح و حق و حقوقش بر باد!

این نگاه، نه در میان داعش که در بسیاری دیگر از نقاط دنیا و تاریخ نیز رایج بوده و هست. حتی به طرز آشکاری در ایران امروز نیز وجود دارد. عده ای از سیاسیون داخلی، به طور جدی معتقدند که خودشان «حق مطلق، تنها دلسوزان انقلاب، دارای اندیشه برتر، تنها مسلمانان واقعی، تنها انسان های دارای بصیرت و ...» هستند و بقیه، چیزی نیستند جز گروهی «فتنه گر، نفوذی، ستون پنجم، خائن، فریب خورده، نادان، آب به آسیاب دشمن ریز، وابسته به بیگانگان، مزدور، قلم به دست رسانه های زنجیره ای، سلطنت طلب، لامذهب، مواجب بگیر سوروس و شاه عربستان و...» هستند.

فقط کافی است یکی از روزنامه های معرّف این جریان خودشیفته را بگشایید و ببینید که آیا زیر نویس عکس های داعش، به زبان فارسی و با ادبیاتی مشابه و البته متنوع تر از آن، هر روز در ادبیات این جریان، تکرار نمی شود؟

حتی اندیشه و روحیه داعشی ممکن است در یک جمع و خانواده و در یک فرد هم باشد. این که یکی نظر و عقیده و برداشت خود را حق مطلق دانسته و به نظر دیگران ارزشی قائل نباشد و به راحتی رد کند!

چکیده و برداشتی از نوشته سایت «عصر ایران»