آب زنید راه را هین که نگار میرسد.

میلاد سرور کائنات ، اشرف مخلوقات ، عصاره و دلیل خلقت ، انسان کامل و صاحب خلق عظیم  ؛ حضرت محمد بن عبدالله(ص) را تبریک میگویم.

هفدهم ربیع الاول برای ما یادآور میلاد نور دیگری نیز هست ؛ امام جعفر بن محمد الصادق(ع). یکی رئیس دین ما ؛ اسلام و دیگری رئیس مذهب ما ؛ تشیع. وه چه تقارنی و چه خجسته مقارنتی!

شهید مطهری در کتاب سیری در سیره نبوی از ما پیروان مذهب جعفری گلایه ای دارد و آن این است که چرا در پاسداشت چنین روزی به مانند اهل سنت آن گونه که باید و شاید آن را گرامی نمی داریم؟! به ویژه وقتی اهتمام خود را نسبت به دیگر اعیاد و موالید ائمه(ع) ملاحظه میکنیم. راستی اگر پیامبر و دعوت آسمانی آن حضرت نبود آیا علی(ع) و فرزندانش محلی از اعراب در دایره خلقت و تاریخ بشریت و تاریخ اسلام داشتند؟ آیا تاکنون از خود پرسیده ایم که چرا ما شیعیان از اصل(پیامبر و رسالتش) آن گونه که شایسته است سخن نمی گوئیم و از دینش دفاع نمی کنیم ولی از علی(ع) که افتخارش پرورش در دامان پیامبر و تربیت در مکتب نبوی(ص) است و اولاد کرام آن حضرت که محور وحدت در میان مسلمانان بودند آن چنان با حرارت داد سخن میدهیم که گوئی اصلاً پیامبری به نام محمد(ص) نبوده است و هر چه بوده است و شده است و تاریخ اسلام از علی(ع) آغاز شده است! و ای کاش از همین موالیان نیز خوب دفاع میکردیم. در آن صورت کمتر غصه داشت. دفاع افراطی از ساحت مقدس ائمه(ع) و صرفاً پر رنگ کردن جنبه تولی و تبری بدون توجه به نقش عظیم آن حضرات در دوره خود در راستای وحدت آفرینی و ثبات جامعه و استقرار حکومت اسلامی ولو به طور ناقص از جفاهای نابخشودنی نسبت به ساحت قدسی آن بزرگواران است. البته این گلایه فقط متوجه متدینان ما نیست. متأسفانه روشنفکران دینی ما نیز نسبت به این بنده کامل الهی بی توجه هستند و این درد مضاعفی است. نمونه اش بی تفاوتی دوستان متجدد و روشنفکر ما در این وبلاگ که انتظار میرفت در حق شناسی از این شخصیت برجسته تاریخ بشری دو سه جمله ای قلمی میکردند. این همان مشت نمونه خروار است. به هر تقدیر آن حضرت حق عظیمی بر جامعه بشری به ویژه جوامع علمی با توصیه های دمادم به علم آموزی و علم اندوزی که بخشی از آن در آیات الهی متبلور است و تحریص مسلمانان و بلکه مردمان از هر نحله و مرامی دارند و این در شرایطی است که ما چنین رویکردی را در سایر ادیان مشاهده نمی کنیم که میتواند خود یکی از تمایزات اسلام از سایر ادیان باشد.

نوشته خود را با این ابیات پر مغز از سعدی(علیه الرحمه) به پایان میبرم و البته امید و انتظار آن را دارم که دوستان بذل توجهی کرده و وبلاگ و دوستان را با مطالب خود به مناسبت این روز خجسته بنوازند.

بلغ العلی بکماله / کشف الدّجی بجماله / حسنت جمیع خصاله / صلّوا علیه و آله