«جناب آقای قالیباف»
شهردار محترم تهران

با اهداء سلام، اجرای طرح جلوگیری از اختلاط کارمندان مرد و زن در ادارات مختلف شهرداری تهران، اقدامی پسندیده و ملهم از دین مقدس اسلام است که باید از سال‌ها پیش در سراسر کشور اجرا می‌شد ولی متأسفانه دولت‌ها معمولا نگاهی به انتخابات آینده دارند و کمتر حاضر می‌شوند زیر بار این‌گونه دستورات اسلام بروند. همه می‌دانیم که مسائل مربوط به عفاف در قرآن بسیار با اهمیت تلقی شده است تا آنجا که سوره نور که بیشتر آیات آن درباره عفاف و روابط زن و مرد و مجازات زنا و غیره است با این آیه شروع می‌شود: «سورة انزلناها و فرضناها» یعنی سوره‌ای است که ما نازل کردیم و آن را فرض و حتم و واجب قرار دادیم. درست برخلاف دنیای غرب که می‌خواهد مسائل مربوط به عفاف را کوچک و ناچیز و حل شده جلوه دهد و می‌بینیم که با مشکلات فراوانی مانند تزلزل خانواده‌ها و گاهی بی‌معنی شدن نهاد خانواده‌ و نیز همجنس‌گرایی و پایین‌ آمدن ارزش و احترام زن مواجه هستند.

این یک مسئله اجماعی میان همه فقهاست که جدایی محیط کار آقایان و بانوان بر اختلاط آنها ترجیح دارد و حتی‌المقدور و در مواردی که امکان آن وجود دارد محیط کار آنها باید جدا باشد. فلسفه این حکم این است که اسلام می‌خواهد ارتباط زن و مرد بیگانه در حداقل باشد تا بدین‌وسیله پیوند زن و شوهر هرچه محکمتر و پیوند زن و مرد بیگانه هرچه سست‌تر باشد و در نتیجه نهاد خانواده هرچه استوارتر گردد.زمانی که مسجد مدینه ساخته شد، پس از مدتی جمعیتی که وارد مسجد می‌شد افزایش یافت. پیغمبر اکرم دستور دادند که درب دیگری برای مسجد ساخته شود تا بانوان از آن درب رفت و آمد کنند و اختلاط میان زنان و مردان ایجاد نشود.

عجیب است که در انتقاداتی که به این طرح شده تنها چیزی که مورد توجه واقع نشده است حکم و نظر اسلام است. معلوم نیست مخالفان این طرح از چه چیزی ناراحت‌اند. گاهی از خدشه‌دار شدن کرامت انسانی و توهین به زنان سخن می‌گویند و گاهی از تنافی این طرح با کنوانسیونها و معاهدات بین‌المللی. آیا کرامت انسانی زن و مرد فقط در صورت اختلاط حفظ می‌شود و اگر محیط کار آنها را جدا کردیم به آنها توهین شده است؟ چه منطق و استدلالی پشت این سخن قرار دارد و اساسا چه ارتباطی میان اختلاط از یک طرف و حفظ کرامت انسانی و احترام زنان و مردان از طرف دیگر وجود دارد؟! ممکن است بگویند با جداسازی، ما به شعور و عقل و اراده آنها توهین کرده‌ایم، خود مردان و بانوان ما احکام شرعی و اصول اخلاقی و مصالح خود را رعایت می‌کنند و نیازی به این کار نیست.

سخن،‌ درست در همین جاست. خالق ما انسانها که به سرکشی غریزه جنسی خوب توجه دارد و خواهان نیل انسانها به سعادت خودشان است و ما را از خودمان بهتر می‌شناسد، دستور داده است که حتی‌المقدور از اختلاط بپرهیزید، و اگر به زعم مخالفان، با این حکم کرامت انسانی ما انسانها مخدوش و به ما توهین شده است، ریشه این امر را باید در خلقت خود و حکمت خالق جستجو کرد.

اما مطلب دیگری نیز هست که شهید آیت‌الله مطهری در کتاب «مسئله حجاب» خوب به آن پرداخته‌اند. ایشان می‌گوید (نقل به مضمون) وقتی دقت می‌کنیم می‌بینیم بیشتر، این مردان شکارچی هستند که از آزادی زن به معنی اختلاط و بی‌بند و باری او دفاع می‌کنند، چون می‌بینند اگر اصول عفاف رعایت شود دیگر نمی‌توانند از زنان مختلف با هزینه ناچیز کام برگیرند. روشن است که ما نمی‌خواهیم مخالفان این طرح را به چنین نیتی متهم کنیم بلکه آنها نیت خیر دارند ولی چون دچار تجددگرایی افراطی شده و می‌خواهند اسلام را باب طبع زمان کنند و فکر می‌کنند زمان برخی از احکام اسلام گذشته است چنین سخنانی می‌گویند و این مشکل اساسی اکثر اصلاح‌طلبان است که توجه کافی به این گونه احکام اسلام ندارند، همان طور که اکثر اصول‌گرایان توجه کافی به حقوق ملت و آزادی‌ها ندارند.

اما مسئله کنوانسیونها و معاهدات بین‌المللی، روشن است که ملاک ما اسلام است و باید این معاهدات را به سوی احکام اسلام هدایت کنیم.

امیدوارم جناب عالی تحت تأثیر هجمه سنگینی که به این طرح شده است قرار نگرفته و ثابت قدم بمانید.

فرصت را مغتنم شمرده از ایجاد پارک‌های ویژه بانوان در تهران که در آنجا می‌توانند بدون پوشش اسلامی به ورزش و تفریح و آفتاب گرفتن بپردازند تشکر می‌کنم و امیدوارم تعداد آنها افزایش یابد. از بلندمرتبه‌سازی‌ها و فشردگی شهر تهران نیز همچنان گله‌مندم و معتقدم در بسیاری مناطق ظرفیت بیش از مثلا دو طبقه وجود ندارد و پنج طبقه و شش طبقه می‌سازند. همچنین درخواست دارم از تعبیر «بی‌آرتی» برای اتوبوس‌های تندرو استفاده نشود و تابلوهای مربوط تغییر کنند، گرچه از زحمات فراوان شما و آباد شدن محسوس تهران طی چند سال گذشته صمیمانه سپاسگزارم.

با تقدیم احترام

علی مطهری»