با عرض سلام و ادب به کلیه دوستان فعال در دعای کمیل

 در خصوص مکتوباتی که این حقیر نه از خود بلکه از اندیسمندان معتبر و مطرح در ویلاگ ارائه می‌دهم و ممکن است پایه فکری و یک اندیشه و تفکر غلط در جو وبلاگ ایجاد کند و خدا نکرده منجر به شکل گیری افکار ضاله برای امثال من گردد و دوست ندارم من مصداق ایاتی از قبیل آیه 25 سوره ق باشم(مناع للخیر معتد مریب ): (و هر فرد محروم از نیکی و خیر و هر متجاوز وهر کسی که مردم را به تحیر و شک می افکند) و ... و از سویی نمی خواهم از افرادی نیز باشم که مصداق ایاتی از قبیل آیه 66 سوره یونس هستند((و ما یتبع الذین یدعون من دون الله شرکاء ان یتبعون الا الظن و ان هم الا یخرصون ):(و آنچه را مشرکان از غیر خداپیروی می کنند، جز پیروی از گمان و حدس و تخمین ، نیست )) و یا مصداق آیه 20 سوره لقمان باشم(ومن الناس من یجادل فی الله بغیر علم ولا هدی و لا کتاب منیر): ( بعضی از مردم بدون علم و هدایت و کتاب درباره خدا مجادله می کنند) و زمانیکه پرده های حجاب کنار رفت و دستم از دنیا کوتاه بود متوجه شوم که در تمام طول زنگیم کافر، مشرک، .....بوده ام بلکه بیایید انشاء الله به فضل الهی با تدبر در کتاب راهنمای خالق یکتا در همین حیاط دنیوی پی به اوضاع و احوال خود ببرید، بلکه برای نجات خود ترفندی را بکار بندیم و ...

علی ایحال عدم اظهار نظر بعضی از دوستان و سکوت آنان، به مثل سکوت به منزله دلیل بر پذیرش آن افکار است یا خیر ؟ ولیکن انتظاری بیش از این از بعضی از دوستان صاحبنظر، دارم.

مطلب فوق خطاب به آقایان فاضل، عباسی، رجبی، رجایی، حسینی، .... می باشد.

اگر بعضی از دوستان همچون جناب آقای دکتر(مجداً از اظهار نظر ایشان نهایت سپاسگزاری را دارم) اظهار نظر نمایند، انشاء الله  اگر شبه‌ای وجود داشته باشد، مرتفع گردد. از خداون توفیق عمل نیک دارم چرا که عمل نیک سبب شنوایی انسان به گفتار حق می گردد(آیه 49 سوره انفال)