ای مردم! سزاوارترین اشخاص به خلافت، آن کسی است که در تحقق حکومت نیرومندتر و در آگاهی از فرمان خدا داناتر باشد، تا اگر آشوبگری به فتنه انگیزی برخیزد به حق بازگردانده و اگر سرباز زد با او مبارزه شود.
به جانم سوگند! اگر شرط انتخاب رهبر، حضور تمامی مردم باشد هرگز راهی برای تحقق آن وجود نخواهد داشت، بلکه آگاهان دارای صلاحیت و رأی و اهل حل و عقد رهبر و خلیفه را انتخاب می کنند که عمل آنها نسبت به دیگر مسلمانان نافذ است، آنگاه نه حاضران بیعت کننده حق تجدید نظر دارند و نه آنان که در انتخابات حضور نداشته اند حق انتخابی دیگر را خواهند داشت.
آگاه باشید! من با دوکس پیکار می کنم، کسی که چیز را ادعا کند که از آن او نباشد و آن کسی که از ادای حق سرباز زند...
مردم! هم اکنون آتش جنگ بین شما و اهل قبله شعله ور شده است و این پرچم مبارزه را جز افراد آگاه و با استقامت و عالم به جایگاه حق، بدوش نمی کشند. بنابراین آنچه فرمان دادند انجام دهید و از آنچه نمی کردند توقف کنید و در هیچ کاری تا روشن نشود شتاب نکنید... «نهج البلاغه – خطبه173»
.: Weblog Themes By Pichak :.
