در این سالها بارها شاهد آن بوده ایم که اصناف مختلفی به خاطر آن که نقش منفی یک فیلم یا سریال تلویزیونی را در کسوت آن صنف به تصویر کشیده اند، ندای اعتراض سر می دهند و نسبت به آقای ضرغامی شاکی شده اند که چرا به صنف ما توهین شده است. خوب این گونه اعتراض ها را عقلای قوم با یک لبخند گذرا جواب داده اند و همه چیز به خیر گذشته است.

اخیرا جناب آقای دکتر محمود سریع القلم، مشاور رئیس جمهور، در نشست مؤسسه تحقیقاتی امام موسی صدر روش های نظرگیری و شیوه های غیر حرفه ای تبلیغاتی صدا و سیما درباره مسائل مهم و پیچیده سیاسی و بین المللی را مورد نقد قرار داده است. سخن دکتر سریع القلم این بود که نباید برای اظهار نظر و جهت دهی به افکار عمومی در رسانه درباره مسائل پیچیده به سراغ افراد غیرمتخصص در آن مسئله مانند یک لبوفروش یا راننده تاکسی برویم. بلکه صدا و سیما برای اطلاع رسانی درست باید از کارشناسان خبره و متخصص هر حوزه نظر بگیرد تا ذهن عامه مردم روشن شود. پس منظور ایشان این نبوده که یک لبوفروش یا راننده تاکسی حق ندارد که انرژی هسته ای را حق مسلم ملت خود بداند، بلکه منظور این است که اقدام نادرست و غیرحرفه ای رسانه ملی مانند آن است که آقای ضرغامی خبرنگاران خود را گسیل کند تا در خیابان ها درباره اعلم بودن یک فقیه و شایستگی مرجعیت او از یک لبو فروش یا راننده تاکسی نظرخواهی کنند. اساسا سخن جناب سریع القلم بر پایین یا بالا بودن شغل مردم نبود بلکه تاکید این جامعه شناس بر اصلاح شیوه پوپولیستی رسانه ملی بود.

اما بدون توجه به خط اصلی سخنان ایشان، همان مراکزی که در وارونه سازی اخبار ید طولایی دارند بلافاصله استفاده از کلمات لبوفروش و راننده تاکسی را اهانتی به صاحبان این مشاغل معرفی کردند؛ تا جایی که در برخی از شهرها، رانندگان تاکسی باورشان شد که مخاطب این سخنان تنها آنان بوده اند، و نسبت به آن واکنش نشان دادند. البته همه آنها که با شیوه سخن گفتن جناب سریع القلم آشنا هستند، تصریح می کنندکه شخصیت ایشان مجزا از اینکه افکارش را قبول داشته باشیم یا نه، از توهین و حمله به دور است. و این زبانِ توهین و روش حمله ی بی ادبانه و مدیریت پوپولیستی جامعه، همان موردی بود که مردم در انتخابات ریاست جمهوری امسال آن را کنار زده و به دور انداختند.

اصلا چرا در خلآ بحث کنیم؟! این لینک متن کامل سخنرانی جناب آقای سریع القلم است (کلیک کنید) بخوانید و وجدان خود را قاضی کنید تا سیه روی شود هرکه در او غش باشد.

پی نوشت 1: حیفم آمد که این فراز از سخنان ایشان را در اینجا نیاورم:  امام موسی صدر می توانست یک پوپولیست باشد و یک مسکن مهر در جنوب لبنان راه بیاندازد و همه را راضی کند. کارها را به صورت پوپولیستی و غیر حرفه ای پیش ببرد. اما ایشان بنیادی عمل می کرد، ... امام موسی صدر برای مردم احترام قائل بود، به فکر مردم بود، برای مشکلات مردم برنامه ریزی می کرد، گره های زندگی بسیاری را باز می کرد، سفر می کرد تا منابعی را به دست بیاورد تا برای مشکلاتشان هزینه کند؛ اما وقتی به حوزه فکر و برنامه ریزی می رسید با بهترین ها مشورت می کرد این مرز بین کسی است که پوپولیست است با کسی که پوپولیست نیست. کسانی که نزدیک ایشان بودند، همه اجماع نظر دارند که برای هر تصمیمی با ده ها نفر مشورت می کرد و یک موضوعی را مدت ها در ذهن نگه می داشت تا به یک جمع بندی برسد و عمل کند.

پی نوشت 2: آیت اله دکتر سیدحسن عاملی، امام جمعه محترم اردبیل، در همان جلسه ای که آقای علی رضایی در مطلب قبلی این وبلاگ، بخشهای مورد علاقه خود را از صحبت ایشان نقل کرده، نه تنها از اصطلاح سران فتنه استفاده نکرده بلکه از آقای کروبی با احترام یاد کرده و ادامه داده است که: اینها منسوب به نظام هستند و باید معضل پیش آمده با عقلانیت تمام حل شود و باید از هر‌گونه اهانت و ناسزاگویی اجتناب کرد. آقایان مرادشان استفاده (ی رقیب انتخاباتی یعنی آقای احمدی نژاد) از بعضی از برخورداری‌های دولتی است که این نیز طبعا" و عقلا" باید در قالب قانون و مراجع رسمی رسیدگی می‌شد. (کلیک کنید)