سلام و خسته نباشيد به خاطر مطلب خوبتون.
ما که فقط در امر رساله مقلد مراجع تقليد خودمون هستيم.. و آن ها را در امور ديني تاج سر خود مي دانيم.. مسائل سياسي اگر چه معتقدم فهمش مي تونه براي همه ممکن باشه ولي مرد خودش رو مي طلبه که در اينکار سابقه دار بوده و در جريان قرار داشته باشه.. با نظرات جناب عباسي عزيز هم کاملاً موافقم و با توجه به اينکه نظراتشان را مي دانم معتقدم انتظار مي رفت چنين سخني.. قرار هم نيست سيخ و کبابي بسوزد اگر البته حقي گفته شود.. شايد دماغي سوخته شود!

درود بر شيخ بزرگوار
اولا فکر کنم يه جوري صحبت کردي که نه سيخ بسوزه و نه کباب و اين از شما يکي حداقل انتظار نميره.
ثانيا مگر به نظر شما موقعيت مرجعيت ويژه نيست؟ مسلما هست و اين ربطي به بشر بودن شون هم نداره و باز اين ربطي به نقدناپذيريشون هم نداره.
ثالثا دوم و سومت بد نبود.
متشکر.

سلام بر حجت خدا!
سه نکته:
اول: شايد نوع نگاه ما به مقوله مرجعيت ما را به چنين سؤالي واداشته است. يعني از آنجا که موقعيت مرجعيت در نزد ما ويژه است ، چنين ابهامي ايجاد شده است.
دوم: چه اشکالي دارد افراد در مقاطع مختلف زندگي ، رويکردهاي متفاوتي داشته باشند؟ بايد توجه داشت که هيچ کدام از افعال ، گفتار و کردار ما وحي مُنزَل نيست تا نتوان و نشود با آن به معارضه و مخالفت پرداخت و اگر کسي چنين کرد ، بگوئيم چرا چنين شد؟!
سوم: شايد تلقي آقاياني که بعدها به صف مخالفان - چه حرفه اي چه عادي - پيوستند ، از نهضت امام خميني ، مدينه فاضله اي بود که در فکر خود و در لابلاي خطبه ها و نامه هاي نهج البلاغه دنبالش ميگشتند و وقتي در عمل چنين نشد و نديدند ، به معارضه پرداختند. غافل از اين که حتي حکومت حضرت علي(ع) هم در مجموع برآيندي فوق العاده نداشت و اگر ايشان را استثنا کنيم چهره درخشاني از مجموعه متوليان امر حکومت در دوره حکمراني علي(ع) مشاهده نمي کنيم.
شاهد مثال: نامه ها و خطبه هاي علي(ع) در امر و نهي و عتاب و توبيخ و عزل برخي زمامداران و واليان حکومتش گوياي آن است که حتي خود ايشان رضايت کامل و کافي از زير مجموعه خود ندارند. بنا بر اين ، نبايد در امور حکومتي نگاه مدينه فاضله داشت بلکه بايد به همگان در امر حکومت حتي به معصومان(ع) - چنان که باز حضرت امير(ع) خود تأکيد کرده اند - نگاه بشري داشته باشيم که هر آن در معرض اشتباه و لغزش هستند.