باسلام و تشکر از نظر شما... بايد ديد نگاه درست به عذاب و حتي پاداش چيست... بايد ديد خداوندي که رحمتش وسعت کل شيء است سوزاندن بندگان و يا عذاب هاي جورو و واجور ش بريا آنها چه معنايي دارد.. و اين کجاي آن رحمت است؟ ضمن اينکه جهنم براي متنبه شدن است.. خب چه کسي با سوزانده شدن و خوردن زقوم متنبه مي شود و مثلاً به حقايق پي مي برد تا بتواند از جهنم به بهشت متصور ما برود؟! در مورد صفات خداوند هم که خود بهتر از هرکسي مي دانيد که ذاتي است و قابل جدا شدن از او نيست... آيات قرآن هم بدون در نظر گرفتن سيره و گفتار اهل بيت اسلام داعش يا بني اميه و بني العباس را رقم مي زند...نکته ديگر اينکه اين آيات همه اش وعيد است و ترساندن و مي دانيم که ترک وعيد نشانه رحمت و مهرباني خداوند است... نتيجه اين ديدگاه ناديده گرفتن کيفر اعمال نيست... نتيجه اين است که رحمت خداوند را در همه لحظات و براي همه افراد بدانيم ... چون که بالاترين گناهان نا اميدي از رحمت پروردگار است که به شدت به آن دامن زده مي شود و آن باعث جري تر شدن گنه کاران مي شود... و نتيجه اش اين جامعه ايست که مي بينيم... مويد باشيد