سلام علي جان. خوشحالم که پذيرفتيد "آوردن اسم" مقدمه برپايي رسم و عمل مهدوي است. پس نبايد در شعار متوقف بمانيم. اما آن‌چه از برخي جريان‌ها در اين سال‌ها ديديم، فقط "اسم" بود و شعار و موج‌سواري. خدا را شکر که شما راه خود را از چنين جرياني جدا مي‌بينيد. بسم الله... شروع کنيد. به جاي رويکرد تخريبي، فارغ از تعلق به قبيله و گروه و جناح، و فارغ از تکفير اين و آن، و فارغ از جنگ بي‌حاصل اين که فلاني را مستعضف بناميم يا آسيب‌پذير، کار مهدوي کنيد؛ کار کنيد؛ حاشيه‌سازي و گيردادن و انتقاد که آسان است و در جامعه ما متولي‌هاي بسياري دارد. شما بعد از اسم حضرت، کمي هم رسم حضرت را به جاي آوريد. رويکرد سلبي را از شما به اندازه کافي ديديم، بياييد رويکرد اثباتي را هم امتحان کنيد؛ ببينيد غير از گير دادن و ايراد گرفتن، در وادي عمل و "رسم" هم طرحي داريد؟ ايده‌اي داريد که شدني باشد؟ غير از بازنشر مطالب سايت‌هايي مثل "دولت ب ه ا ر" و ...، پس از اين همه سال مي‌توانيد ايده‌پردازي کنيد و کاري را به جلو ببريد. مثلا فارغ از اين که بحث مذاکرات هسته‌اي را کدام جناح يا گروه سياسي در حال حاضر پي‌گيري مي‌کند شما طرح بدهيد که اگر فلان جور کار کنيم، اين مسأله پيش پاي جامعه اسلامي ما بهتر حل مي‌شود و مشکلات رفع مي‌شود. اما شعار ندهيد؛ گير الکي ندهيد؛ طرح بدهيد؛ نگوييد "همه اين کارهايي که مي کنند اشتباه است؛ همين وضعيتي که داريم خوب است؛ اصلا جامعه اسلامي بايد هميشه با دنيا سر ناسازگاري داشته باشد؛ اگر با دنيا روابط خوبي داشته باشيم، آن وقت بايد در اصول انقلابي خود شک کنيم و ..." . خوب اگر مرد اين ميدان هستيد بفرما. و الا در خانه اگر کس است و گوش شنوايي هست يک حرف بس است. به عمل کار برآيد به سخن‌داني نيست. علي جان، قبل از پاسخ، کمي فکر کنيد. لااقل در حد يک اپسيلون احتمال بدهيد که شايد ديگران هم درست مي‌گويند. اين قدر خود را مکلف و موظفِ به مخالفت با همگان نبينيد. شما اصلا مجبور نيستي با همه چيز مخالف باشي؛ گاهي هم مي‌توانيد لذت سازگاري با سايرين را بچشيد. دنيا اين قدرها سياه و سفيد نيست. عالم سياست هم آن قدرها ساده و شفاف نيست که آدم بخواهد زير بليط يک جريان سياسي باشد و چشم و گوش بسته و تضميني آن را بپذيرد و با تمام انديشه‌ها و ساير ديدگاه‌ها در همه موارد مخالف باشد.