سلام.
خدمت علي آقا عارضم که:
اولاً آزمايش خدا در باره ي حضرت ابراهيم بود نه اسماعيل. ثانياً مستند حرف شما در اين که فاطمه بيت اسد هنگام وضع حمل از طرف خدا به داخل مسجدالحرام دعوت شد چيست؟ ثالثاً آيا فضيلتي براي مادر و طفل او محسوب مي شود از اين که او هنگام درد زايمان و از سر اضطرار و از اين که در آن حال در انظار قرار نگيرد، به داخل مسجد پناه مي برد؟ ثالثاً اگر ما اين قبيل وقايع و عقايد - مانند آمدن نام امام علي -ع - در قرآن - را محور فضايل قرار دهيم، آن وقت در هر عصري از اين فضايل براي افراد جعل مي شود؛ مانند ياعلي گفتن هنگام تولد و... رابعاً غالي مگر شاخ و دم دارد؟ اگر اين قبيل عقايد دور از منطق و استدلال غلو نيست؛ پس چيست؟ آيا خدا خواندن علي و صدها عقيده ي انحرافي ديگر از کنار همين عقايد رشد نکرده است؟