سلام
يک نکته: اقدام معاويه آن بود که حق را ناحق و وارونه جلوه دهد و موفق هم بود. مواظب باشيم ما نيز مانند مغاويه عمل نکنيم و با گرفتار آمدن در مبالغه و بلکه غلو در حق و شأن آن امام همام ، راه معاويه را نرويم و اين بار از اين ور بام نيفتيم. بنده خدا شيخ صدوق که به دعاي امام عصر-عج- به پدرش ارزاني شد ، حق داشت که بگويد برخي مطالب مبالغه آميز و بلکه غلو ، دستاورد غاليان و مفوّضه از شيعيان است و در آن اوضاع مجبور به لعن آنها شود. دقت کنيد هم معاويه و امويان در لسان رسول خدا-ص- و امام صادق-ع- در زيارت عاشورا لعن ميشوند هم آنان که رفتارهاي مشابه امويان دارند!!! برايتان عجيب نيست؟ ابزار پوشاندن حق فقط انکار نيست بلکه هر آنچه حق را از جلوه بياندازد ولو در قالب تعاريف مبالغه آميز ، هم انحراف از حق و جفا در حق صاحب حق است و اين قطعاً جفا در حق حضرت امير-ع- است گر چه در لفافه حمايت و تعريف از ايشان است. فراموش نکنيم فرمايش خود ان حضرت را که هلک فيّ سيّان ؛ مُحِبٌّ غالٍ و مُبغِضٌ مُفَرِّطٌ= دو دسته درباره من به هلاکت افتادند ؛ دوستداراني که درباره من غلو کردند و دشمناني که در دشمني شان با من راه افراط پيش گرفتند.
يک سؤال: آيا نبايد به طرف مقابل و مخالفين خود که چنين چيزهايي را از اين طرف مي بينند ، حق داد که بگويند شيعيان علي را خدا مي دانند و چه بسا به همين دلايل و مستندات صدق الله العظيم مي گويند تا امثال سوزنچي ها گمان نبرند که اين علي همان علي-ع- است!!!؟
الحمدلله به قدر وافي و کافي آياتي که حتي خود مورخان و مفسران اهل سنت اذعان کرده اند که اين آيات در شأن علي-ع- و اهل بيت -ع- است ، و برخي حتي تا 500 آيه هم نقل کرده اند ، در لابلاي آيات قرآن وجود دارد که نيازي نيست تا از باب الغزيق يتشبّث بکلّ ... به هر رطب و يابس و لاطائلي تمسّک کنيم. و به راستي چه نيازي است به اين گونه مهملات؟ مثلاً امثال سوزنچي ميخواهند با اين آيات مورد اشاره چه چيزي را در حق و شأن عليّ عالي اعلي -ع- ثابت کنند که تاکنون ثابت نشده است؟ ضمن آن که هر چه معاويه و دستگاه اموي طي 90 سال تلاش کردند تا فضائل آن حضرت وارونه و بلکه نابود شود نتيجه معکوس داد و بيش از هر موضوع ديگري در کتب مخالفين ما ثبت و ضبط گرديد. ديگر چه نيازي است به شاخه هاي خشکيده اينچنيني دست آويزان کنيم؟