• وبلاگ : کميل
  • يادداشت : اندر حکايت مذاکرات هسته اي
  • نظرات : 0 خصوصي ، 12 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + سيد حسين حسيني 
    باسلامي مجدد جناب آقاي عباسي عزيز
    وقتي که اطلاعات مراکزي هسته اي مابه خاطربي تدبيري وسوء مديريت مديران قبلي روي ميز دبيرکل قرارگرفت، بايدهمه برنامه هاهسته اي راتعطيل ودرفرصتي مناسب بااصول کامل امنيتي درجايي ديگرآغازوادامه مي داديم که به يقين هزينه هاي آن دها وشايد صدهابار کمترازاين بود .
    علارغم فتواي مقام معظم رهبري(که البته منوشما نيز اگرجاي ايشان بوديم شايدوشايد براي حفظ منافع بزرگتري چنين مي کرديم) بنده اعتقاددارم که سلاح هسته اي امروزيک وسيله بازدارنده است ومانيز بايد براي نجات تهديدات بسيار ساخت وانباشت نماييم (چون داشتن آن دراين زمان ازموارد قوت وبازدارنده بوده) داردولي استفاده ازآن بحث ديگري است .
    راستي شيخنا نکنداين معاهدات بينالمللي را باورکرده اي، جان برادراينها را براي کشورهايي مثل مانوشته اندونويسندگان آن به اندازه يک ميکرونيم بال پشه نيزآنرا باورندارند ومقيد به اجراي آن نيستندوبزرگترين وواضعان اين قوانين باهمين چماق اين بشربي چاره بدين روز نشانده اند(البته بشرجهان سومي مثل منوشمانه بشرباتعريف خودشان را) .
    دوست عزيز اين جاکه خودمانيم چون سياستمداران ديپلمات حرف نزن من هم اگرسريا ته پياز بودم واين مقال هم اگردرجامعه بين الملل سري ميان سرهاداشت اين گونه سخن نمي گفتم .
    پاسخ

    ضمن قبول کليات فرمايش شما به هر حال با همين قوانين چه بسا يکجانبه حدود نيم قرن و بلکه بيشتر جلوي فجايعي نظير دو جنگ جهاني گرفته شده است و بسياري از منازعات خاتمه يافته است. چشمها را بستن و دهان را باز کردن و از روي بي اعتمادي مطلق سخن گفتن دردي را دوا نم کند. بايد واقعيات را پذيرفت و دانست که تافته جدا بافته نيستيم و در همين جامعه جهاني داريم زندگي مي کنيم و بخواهيم يا نخواهيم ، خوشمان بيايد يا نيايد ، ظالمانه بدانيم يا ندانيم بايد حال که عضو آن هستيم به لوازمش ملتزم باشيم.