تمايزي که الآن به نظرم ميرسه اينه که پيامبر ما(ص) به «رستگاري دنيا و آخرت» دعوت ميکنه؛ چيزي که هرکسي نميتونه ادعاشو بکنه.
«آنها هم از معنويت و رابطه خوب با خدا ميگويند و بر پرهيز از تهمت و غيبت و دروغ اصرار دارند» اما ميتونن بگن اين راه اونا ما رو «هدايت» هم ميکنه؟