سلام
دوست گرام! من نمي دانم اين جمله را کي و کي به شهيد عزيز انتساب داده! بعيد مي دانم اين جملات از آن شهيد باشد. چرا که:
اين شهيد والا مقام: متولد 1334 شهررضاي اصفهان است که سال 1352 ديپلم گرفته سپس خدمت سربازي و دانشسراي معلمي را به پايان رسانده و اوج انقلاب هم ضمن اينکه شغل شريف معلمي را داشته، همراه انقلاب و عاشق حضرت امام بوده، يعني سال 57، حدود 23 سال داشتند.
اواسط 58 عضو سپاه شده و فعاليت فرهنگي را در آن نهاد آغاز مي کنند. از خرداد 59 عازم کردستان مي شوند. سال 61 به جنوب برگشته و فرماندهي تيپ 27 حضرت رسول را به عهده مي گيرند. در نهايت پس از رشادت هاي فراوان 24 اسفند سال 1362 به شهادت مي رسند. يعني حدود 28 سالگي!
خوب اين چکيده زندگي ايشان چگونه با اين جملات جور در مي آيد؟
چراکه:
1 ـ بازرگان آبان 58 استعفا داد و امام 15 همان ماه قبول کرد، در حالي که شهيد عزيز تازه عضوسپاه شده بود.
2 ـ بني صدر هم در 31 خرداد 60 عزل شد و هنوز آن موقع منافقين، مجاهدين خطاب مي شدند و منافق به معناي امروزي نبودند.
3 ـ الآن هم... بهتره بداني در اين دوره (سالهاي 60، 61، 62) نه امام و نه ديگران حرفي از تحجر و تحجرگرايي نمي زدند، حتي انجمن حجتيه فعال بود و کسي کاري به کارشان نداشت.