و جالبتر آن که حتي در باب خلقت خودِ انسان اگر بنا بر بسنگي به آيات قرآن باشد ابهامات و سؤالات و حتي ايرادات فراواني به وجود خواهد آمد که پاسخش نه در قرآن که از بيرون قرآن و از طريق علوم حديث و تاريخ به دست مي آيد.
همچنين اين که بهشتي که آدم در آن خاکش سرشته شده است.
و نيز کيفيت تکوين او و روح دميده بر او و فطرت به وديعت نهاده شده در درون او و ... که همه اينها نه از قرآن مکرّم که از علوم بيروني ريالرآن به دست مي آيد.
بسندگي به قرآن علاج درد نيست. گر چه راهنما است و کد ميدهد و قواعد ميگويد ولي ماندن در لابلاي صفحات و سطور آيات قرآن آدمي را به وادي حسبنا کتاب الله(عبارت خليفه ثاني بر سر بالين نبي مکرّم) و لا حکم إلّا لله(سخن خوارج پس از سرخوردگي از حکميت تحميلي خود بر جانشين پيامبر) و حرمان از بخش عمده و قابل توجهي از علوم و معارف ديني و بشري سوق ميدهد. و اين خسران جبران ناپذيري است که برخي را يک عمر از درک حقايق محروم ميکند.