علي آقا فراموش نکنيد که با ما نيز در برخي کشورها به دليل مداخلات بعضاً بيمورد دقيقاً همين برخورد ميشود. آيا مي پسنديد؟ به ياد مي آورم آن قانون طلايي را که بپسند بر خود آنچه براي ديگران ميپسندي و ناخوش بدار بر ديگران آنچه را بر خود ناخوش ميداري.
راستي هيچ فکر کرده ايد که اگر ما خودمان نيز مستکبر شويم مستحق و موضوع مرگ بر ... هستيم؟
آيا حمايت کورکورانه و همه جانبه(با اطلاع رساني مغرضانه و يکسويه و گزينشي) از دولتي که براي بقاي خود با تروريست خواندن مخالفان خود از هيچگونه جنايتي فروگذار نمي کند ، عدول از شعار ظلم ستيزي نيست؟ امضا داده ايم که الا و لابد بايد از فلان و فلان بي برو برگرد حمايت کنيم؟ با چه مجوزي؟ فراموش نکنيد که ما پيروان پيامبري هستيم که به خاطر حفظ جان مسلمانان تن به معاهده و صلحنامه اي(حديبيه) داد که در صورت ظاهر خفت بار و به ضرر مسلمانان بود و همين اعتراض برخي را برانگيخته بود. و نيز امامي که براي حفظ اسلام و جان شيعيان دو دستي زمام امور حکومت را به رقيب مکار خويش سپرد(نرمش قهرمانانه!)
و آيا اين خود نوعي از استبداد بين المللي در راستا و امتداد استبداد داخلي نيست؟ و مگر انقلاب ما براي نفي استبداد نبود؟
آيا سکوت در قبال آن همه کشتار در سوريه ، چچن ، کوزوو ، بايغورهاي چين و... عدول از شعار اصولي حمايت از مستضعفان در سرتاسر جهان نيست؟
کمتر رنگ کنيم مردمان را که به نظر ديگر چنين حناهائي رنگ ندارند.