باسلام مجدد

آيه‌اي را اشاره کردم (آيه 108 سوره انعام)که خداوند امر نموده يا ممانعت نموده از فحش يا ناسزا گفتن به ديگران، اگر بزرگواري از قرآن آيه‌اي را سراغ دارد که خداوند امر و دستور به لعن و يا ناسزا گفتن به ديگران نموده راهنمايي بفرمائيد.

البته لعن نمودن خداوند در قرآن آشکار است وليکن دستوري که مبني بر دستور انجام به چنين کاري باشد، من سراغ ندارم.

ضمناً اگر تفاوتي براي فحش دادن و لعن کردن قائل شديد يا شايد به اين شکل توجيهي به موضوع زده‌ايد، سوال اينجاست که اگر همان لعني که شما مد نظرتان است، با همان الفاظي که شما به عنوان لعن مي‌شناسيد و فحش محسوب نمي‌گردند، روا باشد بنابراين در زمان رسول خدا اگر مسلمانان مي‌رفتند در بت‌خانه‌ و يا ... به بتان و مشرکين لعن مي‌نمودند و يا با کلماتي که شما آن را لعن مي‌شمريد آنان را ناسزا مي‌دادند و موجب تحريک و افزايش دشمني آنان مي‌شدند و در نهايت موجب بي احترامي به دين ما مي‌شدند، مشمول آن آيه(آيه 108انعام) نخواهند بود! و از نظر خداوند بدون اشکال است!!. عقل ناقص و حقير من چنين چيزي را نمي‌پذيرد. با آيه‌اي از قرآن راهنمايي بفرمائيد.