نظرات ياداشت شيعيان وهابي

همواره اديان و مذاهب توسط عالمان نابخرد تندرو و فرصت طلب و کاسبکار به انحراف کشيده شده است و الا نيازي به تجديد دين و آئين و بعثت دوباره و چندباره انبيا نبود. زيرا عوام کالأنعامند(کلکم راع=گوسفندانيد) و بر دين ملوک(دنيوي و بيشتر معنوي) خود هستند و هر چه آنان بگويند آنان چنان ميکنند. پرستش گوساله سامري مثل اعلاي اين مدل پيروي عوام از بزرگان خويش است.
دور نرويم در اين مملکت انقلابي شد اما از همان آغاز به دست تندروها افتاد و تا به امروز نيز ادامه داشته و جالب آن که آن هنگام که اصلاح طلبي پيدا شد تا جريان امور را اصلاح کند از دو جناح راه را بر او بستند. به قول امير بيان: محب غال و مبغض مفرط. دوستداراني نادان و افراطي که از هول حليم در ديگ افتادند و گمان کردند فقط آنانند که ميتوانند اصلاحات کنند و نيز مدعياني که شمشير آخته بر روي مدعي و خود اصلاحات کشيدند و نگذاشتند کاستيها بسامان شود.
به راستي تاريخ تکرار ميشود. حسين -ع- نيز با اراده اصلاح در امت جدش(اريد لطلب الإصلاح في امّة جدي و أبي) قيام کرد اما با او نيز دو دسته دوست و دشمن آن کردند که همه ميدانيم.