فرازهايي از زيارت جامعه کبيره:...فَثَبَّتَنِيَ اللَّهُ أَبَدا مَا حَيِيتُ عَلَى مُوَالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَ دِينِکُمْ وَ وَفَّقَنِي لِطَاعَتِکُمْ وَ رَزَقَنِي شَفَاعَتَکُمْ وَ جَعَلَنِي مِنْ خِيَارِ مَوَالِيکُمْ التَّابِعِينَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَيْهِ وَ جَعَلَنِي مِمَّنْ يَقْتَصُّ آثَارَکُمْ وَ يَسْلُکُ سَبِيلَکُمْ وَ يَهْتَدِي بِهُدَاکُمْ وَ يُحْشَرُ فِي زُمْرَتِکُمْ وَ يَکِرُّ فِي رَجْعَتِکُمْ وَ يُمَلَّکُ فِي دَوْلَتِکُمْ وَ يُشَرَّفُ فِي عَافِيَتِکُمْ وَ يُمَکَّنُ فِي أَيَّامِکُمْ وَ تَقَرُّ عَيْنُهُ غَدا بِرُوءْيَتِکُمْ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِيخداوندا تا زنده ام مرا بر موالات و دوستي و دين شما ثابت بدارد و به طاعت شما موفق کند و شفاعت شما را روزي من سازد. و مرا از دوستان خوب شما که پيرو چيزي هستند که شما به سوي آن دعوت نموده ايد قرار دهد و مرا از کساني قرار دهد که آثار شما را پي مي گيرند و راه شما را مي پويند و به راهنمايي شما راه مي يابند و در زمره شما محشور مي شوند و در رجعت شما به دنيا بازمي گردند و در دولت شما به قدرت و حکومت مي رسند و در زمان عافيت شما شرافت مي يابند و در ايام حکومت شما قوت مي يابند و فرداي روزگار، چشمشان به ديدن شما روشن مي گردد. پدر و مادر و جان و خانواده و عالم فداي شما باد.
