وبلاگ :
کميل
يادداشت :
ديپلماسي و انقلابي گري
نظرات :
0
خصوصي ،
11
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
حميد
سلام. به مطلب خوبي اشاره کرده ايد. اما فارغ از اين بحث نظري، از حيث عملي در بسياري از کشورهاي جهان، مناصب سياسي در ساختار حکومت، به گونه اي تقسيم شده که سعي مي شود تا جايگاه رئيس دولت، اين شيوه تجويزي شما مورد عمل قرار گيرد؛ لکن در مراتب بالاتر از رئيس دولت، معمولا توجهي نمي شود يا کمتر مورد توجه قرار مي گيرد؛ مثلا کشورها در قبال اظهارات ملکه انگليس انتظار چنداني ندارند که اصول ديپلماسي رعايت شود، اما از نخست وزير انگليس انتظار مي رود که اين اصول را کاملا رعابت کند. البته در جوامعي که رهبر يا پادشاه آن از سطح اختياراتي فراتر از رئيس دولت بهره مند باشد، باز انتظار مي رود که اصول و قوانين رايج و حاکم بر روابط سياسي و ديپلماسي را مورد توجه قرار دهند.........
پاسخ
ضمن سپاس از اظهار نظر شما بايد عرض کنم که بالاخره هرکس در هرکشور بايد براساس تخصص اش به کار گمارده شده و در محدوده ي مسؤوليت و وظايف اش سخن بگويد. اگر فردي در کشور مقام تشريفاتي دارد، دنيا به صحبتش به گونه اي نگاه مي کند و اگر صاحب نفوذ باشد، به گونه اي ديگر. از سوي ديگر هيچ شخص ذي نفوذي نبايد هنگام تصميم گيري قاطعانه سخن بگويد و راعيانه تصميم بگيرد ولي هنگام پاسخگويي کنار بکشد و ديگران را متهم کند.اين پديده ي ناميموني است که از خلط وظايف صدها مشکلف ديگر پديد مي آيد.