با سلام، و تشکر از حسن انتخاب شما! مطلب پر مغز و نافعي بود. اين نشان مي دهد که ايجاد و رسيدن به «سبک زندگي» مناسب و معقول و واحد در کشور که نشانه توسعه يافتگي همه جانبه است، با شعار و دستور و تحکم نمي شود بلکه نياز به عمل دارد، عمل به قانون. قانونگرائي همگاني بخصوص از ناحيه خود حاکمان و بزرگان، نه فقط مردم! رعايت قاعده و قانون وقتي ملکه ي ذهن شود، توسعه هم به دنبال خواهد داشت. وقتي کسي نظر و عمل خود را قانون و يا فوق قانون بداند چگونه مي تواند توصيه به...
به نظرم، يکي ديگر از مشکلات و موانع توسعه در کشور ما، نوع برداشت و عمل به آموزه هاي ديني است. وقتي دين و مذهب را خلاصه کنيم فقط به اعمال و احکام فردي و... در حالي که اساس اديان به ويژه اسلام بيشتر اجتماعي و جمعي است و تأکيد بر حقوق هم نوع دارد تا شخصي، نتيجه همين مي شود که هست.