علي جان! شما هم اگر عينک بدبيني شديداللحن را از عيون مبارکه برداريد ، بسياري چيزها حل ميشود. مثلاً مسلمانيم ها! و بايد به شدت دست به عصا بود و همين طور چشمها را نبنديم و دهانها را باز کنيم. حق ناس چيزي نيست که در لابلاي گرد و غبار سياست و سياست بازي فدا شود. ضمن اين که شما را به آيت ولا تزر وازرة وزر اخري ارشاد ميکنم.
يک چيز ديگر. اگر بناست قضاوت بکنيم شرطش اين است که بالسويه ببينيم طرفين دعوا را. يا در مورد هر دو طرف حکم به بي اعتمادي و دغلبازي بدهيد يا براي هر دو طرف محملي از صداقت و دلسوزي فراهم کنيد. جالب است که شما براي کسي سينه ميزنيد که تخلفات شرعي و قانوني و مدني و ... را هم خود اذعان داريد هم رهبري صراحتاً ميفرمايند و هم همه اما باز هم ... به نظر مشکوک مي آيد. چون از آدم عاقل دفاع از غلط سر نميزند. حتي اگر طرف مقابلش نيت خير در امر به معروف و نهي از منکر نداشته باشد. بالاخره اقداماتش که ميتواند مانع خودسري و خيرگي باشد و همين براي ايفاي واجب امر و نهي کافي است. اگر به رسائل مراجعه کنيد ميبينيد که امر ونهي نيت خالصانه لازم ندارد زيرا هدف جلوگيري يا اشاعه آن است. به هر حال به نظر ميرسد اگر نصايح همانهائي که با ديده سياه به آنها مينگريم هم نصب العين شود بسياري معضلات يا پيش نمي آيد يا مرتفع ميشود. اصلاً بسياري مشکلات از همين لاپوشاني کردنها و اينک زمانش نيستها به وجود آمده و...