با سلام. مقاله خوب و قابل استفاده اي بود. گو اين که توضيح واضحات است اما زمانه به گونه اي پيش رفته که آدمي در اين وانفساي زندگي، گاهي بديهيات زندگي جمعي را نيز از خاطر مي برد. به نظرم چنين مقالات انتقادي که فراتر از فضاي سياسي حاکم بر جامعه به نگارش در مي آيد بايد بيشتر و گسترده تر مطرح شود، زيرا هر مکتب، فرهنگ، تمدن و ايدئولوژي برآمده از انديشه آدمي اگر مي خواهد که گرفتار رکود و خمودي نشود، بايد دائما چکش کاري شده و آسيبهاي احتمالي آن بررسي و رفع شود. به موارد انتهايي مقاله، مي توان نقش مجلس خبرگان رهبري را نيز افزود؛ اگر بر اساس مفاد اين مقاله، حاکم را مصون از خطا و اشتباه ندانيم، يکي از وظايف ذاتي و اوليه و اساسي مجلس خبرگان، نظارت دائمي بر عملکرد رهبري خواهد بود و بايد سلامت فکر و عمل او دائما بايد احراز شود. هرچند بر خلاف مفاد اين مقاله، در شرايط کنوني، که بخشي از اعضاي مجلس خبرگان، نقش خود را در تعيين رهبر جامعه ديني، تنها کشف و تشخيص رهبر مي دانند، طبيعتا به خود اجازه نظارت بر عملکرد رهبر و حاکم جامعه را نخواهند داد.