اول - سيره آن بزرگواران مؤيد همين مطلب است. نميبيني با آنان كه او را خدا ميدانستند چگونه برخورد مينمود؟ و يا نميبيني ساير پيشوايان در مناظرات خود همگان را آزاد ميگذاشتند تا هر چه ميخواهند مطرح كنند و بگويند و هراسي از چيزي نداشته باشند؟دوم - در مباحث نظري و علوم انساني بنا بر اقناع همگان نيست و امكانش هم نيست. بلكه مهم طرح مسأله و درگير كردن اذهان و تضارب آنها و در نتيجه تلألؤ انديشه ها است. و اين با مقدس شماري فراگير پديده ها و افراد سازگار نيست.