با سلام:
اولاً؛ کس نخرد نقد تو را تا سوي ميزان نبري
ثانياً؛ [بيشتر] نقدهاي تو نقد است، شکايت نتوان کرد / وليکن گله کرديم براي دل اغيار.
ثالثاً؛ بر دِهِ ويران نبود عشر زمين کوچ و قلان / مست و خرابم مطلب در سخنم نقد و خطا /// تا خرابم نکند کي دهد آن گنج به من / تا که به سيلم ندهد کي کشدم بحر خطا.
رابعاً؛ روي را پاک بشو عيب بر آيينه منه / نقد خود را سره کن عيب ترازوي مکن.
خامساً؛ تلاش کرده و مي کنم تا صبر و تحمل و تأملم را بالا ببرم، پس فعلاً بيدي نيستم که با اين بادها بلرزم!