با سلام:
اولاً؛ کس نخرد نقد تو را تا سوي ميزان نبري
ثانياً؛ [بيشتر] نقدهاي تو نقد است، شکايت نتوان کرد / وليکن گله کرديم براي دل اغيار.
ثالثاً؛ بر دِهِ ويران نبود عشر زمين کوچ و قلان / مست و خرابم مطلب در سخنم نقد و خطا /// تا خرابم نکند کي دهد آن گنج به من / تا که به سيلم ندهد کي کشدم بحر خطا.
رابعاً؛ روي را پاک بشو عيب بر آيينه منه / نقد خود را سره کن عيب ترازوي مکن.
خامساً؛ تلاش کرده و مي کنم تا صبر و تحمل و تأملم را بالا ببرم، پس فعلاً بيدي نيستم که با اين بادها بلرزم!

سلام دوست عزيز

مگر آقاي رجايي چه مطلبي نوشته است كه اينگونه برآشفته ايد به نظر من مطلب ايشان شايسته اينهمه تندي نيست .