توبه اگر توبه نصوح باشد، پذيرفته مي شود. اما اثرات وضعي عمل را از بين نمي برد. آدم عليه السلام از اشتباه خود توبه کرد، خدا هم پذيرفت، اما به هر حال هبوط را تجربه کرد زيرا خروج از بهشت، اثر وضعي لغزش او بود.
کساني هم که اين مرد را در چهار سال اول نشناختند و نسبت به سيرت او بصيرت پيدا نکردند، و باز هم واقعيت را فداي مصلحت کردند، حالا بايد اثرات وضعي عمل خود را مشاهده کنند؛ بايد بسوزند و بسازند؛ زيرا از مجاري حکومتي که نمي شود کاري کرد (فقط طرح يک سوال از او، بيش از يک سال زمان برده است و در نهايت در خانه ملت، به نام شادي ملت، موجب وهن نمايندگان ملت گرديد؛ واي به حال آن که بخواهند او را استيضاح کنند؛ و باز هم داستان تکراري مصلحت و بصيرت و ...)؛ از مجاري غير حکومتي هم که باز داستان فتنه و عدم بصيرت و عوامل استکبار جهاني و ... .
پس بسوزيد و بسازيد، و علاوه بر اين، نفرين کساني را هم که با راي خود در اين عذاب اجتماعي گرفتار کرده ايد به جان بخريد.