با سلام...البته اينکه ما بايد از تاريخ عبرت بگيريم حرفي نيست.. ولي خداييش کجاي حال و احوال ما وموقعيت ما و تفکرات مردم ما و حتي حکومتي هاي ما به آن زمان شبيه است؟!.. حکومت را به خاطر برخورد با نهايتاً 2-3 ميليون نفر (که اين آمار با يک حساب سرانگشتي هم زير سؤال است) زير سؤال ببريم و با شاه مقايسه کنيم آنوقت حضور مکرر و ميليوني مردم در راهپيمايي ها و مراسم مختلف را کار عده اي مزدور و سانديس خور به حساب بياوريم؟! آيا زمان شاه اين حضور مردم وجود داشت؟!.. آقاياني که ادعا مي کنند در آن وقايع حضور داشتند اين مقايسه ها را فراموش کرده اند؟! نيات و علل حضور مردم در خيايان ها و اجتماعات مهم نيست؟!.. آيا اين برداشت ساده انگارانه و سوء استفاده گرانه نيست؟!آيا کدام يک از ما قدمي حتي کوچک در اصلاح اين اوضاع برداشته ايم که حالا جزء مدعيان قرار گرفته ايم و مثلاً روشنگرانه به مقايسه آن با رژيم سرتاپا وابسته شاه مي کنيم و از صبح تا شام به فکر جيب مبارک و حزب و دسته و باندبازي هاي خود هستيم.. سردار علايي که فرمانده اي بيش نيست(که اميدواريم در پيشگاه خداوند مأجور باشند) حالا به هردليل هم اين مقايسه را کرده نظر شخصيش است.. ولي آدم هاي بزرگ تر از ايشان هم در اين راه و در غربال هاي تاريخي روزگار از دور خارج شده اند که اميدواريم ايشان از اين بزرگي ها! نکنند..
