با سلام

چون مطلب به نوعي پاسخ به همه دوستانِ نظر دهنده (کامنت گذار) است، به صورت کامنت مجزا نوشتم.

1ـ به قول مدير محترم وبلاگ، نقادين گرام! اصل و اساس مطلب «آسيب...» را ول کرده به حاشيه گير داديد!

2ـ ضمن ابراز خوشحالي، اميدوارم دوستاني که دوستدار کامنت و نقد و نظر هستند، خوب ارضاء شده باشند و ديگه...

3ـ با توجه به متن «مدحي2» آقاي رضائي به نقل از (ک،ي،ه،ا،ن) و فرمايش ايشان در کامنت اين صفحه که «اگر کسي مطلبي را در وبلاگ قرار مي دهد، حتماً نظراتش به آن مطلب نزديک است و در حد خود از آن دفاع نيز خواهد کرد و آن را از دغدغه هاي فکري خود مي داند.» از ايشان خواهش مي کنم، دوستانه و برادرانه که؛ براي معرفي خود و فکر و انديشه خود لطف کنيد از هر کس و ناکس، از هر کتاب و نشريه (رسالت، ايران و...) مي خواهي تأييديه بيار و استدلال بکن! الّا از همان که، حتي بردن نامش چندش آور است.

4ـ ضمن پوزش از مدير وبلاگ، جناب آقاي رضائي! خواهشاً اگر هم مطلبي از جايي نقل مي کنيد، اسامي خاص را از متن حذف نماييد تا وبلاگ کميل را در گناه اتهام زني شريک ننماييد. دأب جمع دوستان کميل بر نام بردن و اتهام زني نيست! کيهان از اين ادعاهاي واهي زياد مي کند، شما چرا؟

5ـ آقاي رضايي! انتظار نداشته باشيد مطلبي که شما نوشته يا توزيع مي کنيد، خوانندگان تجزيه و تحليل نمايند! اين کار به عهده ي نويسنده است.