به مسأله خوبي اشاره کرديد که جاي آن واقعا خالي بود. هر مقوله فرهنگي، خصوصاً از نوع رسانه و ارتباطاتي آن، نيازمند آسيب شناسي مداوم است زيرا تمام مقولات فرهنگي در گذر زمان گرفتار کارکردهاي انحرافي و به اصطلاح کژکارکرد مي گردد که اهداف اوليه را تحت الشعاع قرار مي دهد. به صورت علمي تر مي توان به مقولاتي مانند بررسي و تدوين اخلاق وبلاگ نويسي پرداخت. و در بلندمدت به فقه مسائل سايبري هم مي توان اشاره کرد. تذکر: 1. توزيع محتوا و بازپخش داده ها در اينترنت، خود يکي از کارکردهاي ابتدايي و از اهداف وبلاگ نويسي است. حتي اگر توزيع کننده موافق محتواي نشر داده شده نباشد، مي تواند مقاصد متعددي را از آن پيگيري کند. 2. نظر ندادن مخاطب و بازديدکنندگان يک وبلاگ، لزوما به معناي تنبل بودن يا حوصله نداشتن نيست؛ بلکه دلايل متعدد منطقي مي تواند داشته باشد. گاهي نويسنده متن را به گونه اي تنظيم مي کند، که لزوما منتظر نظر بازديدکننده نيست و اصلا مجالي براي نظر دادن نيست. به قول شاعر «باغ تفرج است و بس». 3. وبلاگ کميل از جمله وبلاگهايي است که ارائه نظر در آن آزاد بوده و تمام نظرات درج مي شود. تنها در مواردي که اعتراضي از سوي برخي مخاطبان يا صاحبان مطالب مطرح شده است به صورت کاملا موردي و اندک، برخي نظرات پس از درج در وبلاگ، حذف شده است.