رويه بعدي رضاخان نشان داد که هيچ کس را نبايد به طور مطلق تأييد و تعريف کرد. از سوي ديگر، اين حکايت و نظاير آن نشان مي دهد که بزرگان و نخبگان اجتماعي نيز در تشخيص خود دچار اشتباه مي شوند. پس تشخيص آنان را نيز نبايد در هاله اي از عصمت و عدم خطا قرار داد.